Fly4free.pl

Moje po prawej. Już wyjadłem większość mięsa. Była to moja pierwsza praktyczna przygoda z pałeczkami chińskimi. Kiedyś coś umiałem, ale nie za dobrze mi szło. Cała restauracja mi pomagała :D. Coś załapałem i wyjadłem całe mięso pałeczkami. Zaczęło się trudniej - makaron. Śliski, wąski, masakra. Mimo wielu prób nie dałem rady ani trochę. Kelnerko-właścicielka widząc moje zmagania przyniosła mi widelec :D

Zupa była zabójczo ostra. Nie mogłem wytrzymać nie kaszląc po każdym łyku, a łzy leciały mi same. Ale smakowała tak dobrze, że nie mogłem przestać. Zużyłem całą paczkę chusteczek na wycieranie twarzy i oczu i nosa. Byłem pewnego rodzaju przedstawieniem dla Chińczyków, nie przywykli do widoku turystów w tej okolicy, a w szczególności w restauracjach. Szczególnie płaczących turystów, którzy jedzą tę samą zupę co oni tylko reakcja jest inna 8-)

Ceny były dużo niższe niż jedzenie na wyspie Hong Kong, lub na niższym Kowloonie. Zupa (byłem naprawdę pełny po ten całej misce) kosztowała ok. 30HKD. Była bardzo smaczna. Myślę, że nie raz jeszcze wezmę losową linię metra, po prostu jak najdalej od centrum by spróbować czegoś taniej i zapewne smaczniej (dzięki tej aplikacji).

To był bardzo ciężki dzień więc wcześniej wróciliśmy do domu. Na tej stacji metra tłum, myślę że przydaliby się osoby dociskające ludzi do metra :D

Jutro opuszczam Tseung Kwan O i ruszam do Mui Wo.Dzień 5: Nie wszystko zgodnie z planem

Dzisiaj opuszczam Andrew i ruszam na Mui Wo, do Karen. Początkowo miałem przypłynąć do niej o 15. Ale to rujnowało cały plan.
Mui Wo jest zatoką na największej wyspie Hongkongu, Lantau. Można się tam dostać promem, a podróż trwa pawie godzinę.
Nadal nie mogę wyczuć kiedy jest naprawdę późno. Jest druga, trzecia a ja nie jestem w ogóle zmęczony. Przez to wstaję o 11/12 rujnując sobie cały dzień. Muszę się wreszcie ogarnąć :D Jednak ta strefa czasowa +6h daje się we znaki, mój organizm nadal chodzi według polskiego zegarka.

Zanim zjadłem, spakowałem się i pożegnałem było grubo po 13. Jeżeli popłynąłbym od razu do Karen to nic bym już dziś nie zobaczył. Zdecydowałem się zmienić plany i popłynąć dopiero wieczorem. Dzisiaj zwiedziłem najwyższy budynek ICC, aleję gwiazd i Muzeum Historii Hongkongu. Jestem strasznie zawiedziony tym dniem, jest to zdecydowanie najgorszy ze wszystkich. Gubiłem się wiele razy, a pogoda tak jak ostrzegano zaczęła się psuć.

Wyszedłem po 13 z mieszkania Andrew. Wziąłem metro do stacji Kowloon, gdzie mieści się ICC -Międzynarodowe Centrum Handlu - najwyższy budynek Hongkongu mierzący 484 metrów.
Na 100 piętrze znajduje się taras widokowy, płatny ok. 168 HKD. Andrew polecił mi wybranie się na sam szczyt, 118 piętro. Na samej górze znajduje się restauracja Ozone. Można się pokręcić po tarasie widokowym nawet nic nie zamawiając.



Gdy wyszedłem z mieszkania i znalazłem się w centrum handlowym, zauważyłem że zaczęło padać. Na szczęście kiedy wysiadłem z metra już było po wszystkim. Zacząłem się kierować do budynku ICC. Klapa, zapomniałem sprawdzić podstawowej sprawy - godziny otwarcia. Okazało się, że Ozone otwarte jest od 17:00. Nie mogę być na nikogo zły, sam zawaliłem nie sprawdzając tego.

Przeszedłem do następnej stacji metra i wziąłem pociąg do Hung Hom. Teraz czas na Muzeum Historii Hongkongu. Błądząc i pytając o drogę wielokrotnie wreszcie trafiłem pod tej ogromny budynek. Niestety ze złej strony, 10 minut zajęło mi znalezienie wejścia.
Muzea w Hongkongu są bardzo tanie. Za bilet wstępu płacimy 10 HKD (ok. 4-5zł). Przy wejściu można za darmo odłożyć torbę, którą cały dzień nosiłem ze sobą (choć było ok, bo w środku kilka drobnych rzeczy dla Karen oraz kapelusz dla gospodarza z Singapuru). Gorzej z plecakiem, w którym miałem wszystkie moje rzeczy.
W środku od razu byłem zaskoczony! Potężna liczba zbiorów. Wszystko pięknie przygotowane, a cała historia jest bardzo ładnie podzielona, 8 sektorów, każdy opowiadający o innych czasach. Od prehistorii po historię najnowszą.



Niestety zabrakło informacji o Kowloon Walled City z końca XX wieku. Mam na tym punkcie małą obsesję :D Będę na pewno w parku w ciągu najbliższych dni, wtedy opiszę jego historię.
Było za to drzewko z życzeniami. Każdy mógł wypełnić własne papierowe jabłko i powiesić na jednej gałązce. Życzenia powieszone, ruszam dalej.


Mamy możliwość obejrzenia wielu filmów, przeczytania o etapach powstawania Hongkongu czy podziwiania wielu wystaw.


Muzeum jest ogromne, trzeba na nie poświęcić przynajmniej 2-3 godziny, żeby jako tako zwiedzić. Myślę, że nawet gdyby kosztowało 100 HKD to byłoby warto. A że jest tylko 10 HKD to zawsze można przejść, spróbować, jak się nie spodoba to wyjść. W środy muzeum otwarte jest dla wszystkich za darmo. Ale myślę, że mogą być tłumy, jak Chińczycy stoją nawet w 10 minutowych kolejkach do automatu który obniża im koszt następnej podróży o 40 groszy... Co do muzeum to ja nie żałuję, było SUPER!



Było już grubo po 17. Kierowałem się do ICC. Nie chcąc się zgubić wolałem wziąć metro, jako że nie ma pewnego rodzaju poziomych linii to musiałem wrócić kilka stacji metra i wziąć pociąg na rozwidleniu w drugą stronę. Znając drogę w Ozone byłem już po kilku minutach po przyjeździe.
Od godziny 21 wymagany jest strój galowy, raczej w krótkich spodenkach bym nie przeszedł :D No ale jest dopiero 18 więc wszystko oki.
Całe ICC wygląda jak pałac, wszystko luksusowe. W podobnym klimacie utrzymana jest restauracja. Przy wejściu pani od razu zaoferowała pomoc.
- Czy mógłbym się tak rozglądnąć?
- Tak oczywiście!


Nikt mnie nie zmuszał bym coś kupował. Owszem dziwnie się czułem za nic nie płacąc, ale jeżeli nie ma problemu dla nich to chyba nie powinienem się martwić. Podszedłem do okna i dosłownie opadła mi szczęka :D Przepiękny widok, żadne zdjęcia tego nie uwidocznią, trzeba po prostu to zobaczyć. Głowa w chmurach, bo często tak powiało, że wszystko wkoło stawało się białe. Taras jest otwarty od góry, więc w czasie deszczu raczej nie ma wstępu.


Na szczycie spotkałem też starszą parę Słowaków, którzy wręcz nalegali bym mówił po polsku.


Z ICC poszedłem na ostatnią atrakcję tego dnia - aleję gwiazd. Andi opisywał już to miejsce, ja od siebie dodam tylko że oprócz figur mamy także odbicia dłoni znanych aktorów i aktorek Hongkongskiego kina.


Nieopodal znajduje się przystań gdzie cumują promy Star Ferry, które już od 1888 roku wożą ludzi na Kowloon. Za 2/2.5 HKD znajdujemy się po drugiej stronie (w zależności który poziom weźmiemy).

Płynąłem na górze i na dole i różnicy nie widziałem, nie wiem właściwie o co chodzi.
Wszyscy przesiedli się na drugą stronę by podziwiać budynki Hong Kongu, ja zostałem by przyglądać się ICC, tam gdzie dziś byłem.


Z przystani wziąłem od razu prom na Mui Wo. Płynie się godzinę. Jak tylko wsiedliśmy rozpętała się ogromna burza. Nadal kontynuowaliśmy podróż mimo, że pioruny biły jak szalone. Na miejscu czekała na mnie Karen, deszcz lekko kropił. Okolica wygląda bardzo spokojnie, zero samochodów, pełno roślinności. Te zatoki są super opcjami wyrwania się z zatłoczonego Hongkongu.

Ciekawe co jutro będę robił. Mam jeszcze kilka bardzo ważnych rzeczy do zobaczenia a czasu coraz mniej. Dopiero dziś była pogoda na The Peak, ale byłem wtedy w muzeum, a później już pochmurnie. Chciałbym zobaczyć jeszcze Lammę, Wielkiego Buddę, Park Walled City w Kowloon, pójść na plażę i się wykąpać, pobliską Discovery Bay i trochę rozrywki Ocean Park. Jeśli uda mi się wstać rano i nie będzie padało to prawdopodobnie zacznę od ostatniego, co zajmie mi kilka godzin.

Więcej zdjęć na Picasie.Dzień 6: Zabawa, rollercoastery i pingwiny - Ocean Park

Dzisiejszy dzień przyniósł wiele niezapomnianych wrażeń. Ubawiłem się jak przenigdy. Jeździłem wielokrotnie kolejkami górskimi. Podróżowałem też po całym świecie oglądając małpy, pandy i pingwiny. Dzisiejsze atrakcje o mało nie doprowadziły mnie do szaleństwa. Widok całego Hongkongu nocą odebrał mi mowę. Jeszcze te nagłe skoki adrenaliny, spadając z kilkudziesięciu metrów prosto na ziemię, ale również wracając do domu w iście azjatyckim deszczu. Zwykły powrót rowerem przerodził się w dreszczowiec, który nie wiadomo jakby się skończył gdyby nie trochę szczęścia. Zapraszam do czytania dalej.


Zatoka nad Mui Wo.

Obudziłem się niespodziewanie, sam z siebie. Chwytam za telefon, a on nie działa. 10 minut próbowałem przywołać go do porządku, wyciąganie baterii nic nie dawało. Okazało się, że jest totalnie rozładowany. Byłem bardzo zaskoczony, bo był podłączony całą noc. Nie chciałem się zgłębiać w szczegóły. Podłączyłem go na szybko, żeby było choć te kilka procent na cały dzień. Patrzę: godzina 8:00, o bardzo fajnie. Poleżałem sobie w nagrodę 15 minut :D, włączam laptopa a tam 7:15. Hmm, coś nie tak. Musiałem w internecie sprawdzić godzinę, bo już sam nie wiedziałem, która to ta poprawna. Nie wiedzieć czemu telefon sam zmienił strefę czasową, bardzo dziwne rzeczy się działy z nim. W ostateczności, gdy opuściłem dom miałem kilkanaście procent i zero możliwości na doładowywanie. Wyłączyłem telefon i tak starałem się go utrzymać przez większość dnia.


Moja okolica, aktualnie tutaj mieszkam. 5 min rowerem od "centrum" miasteczka.

Karen pożyczyła mi rower, abym użył go na dojazd na prom i z powrotem. Tutaj każdy jeździ na rowerze, wszędzie rowerzyści. Już na samym początku się zgubiłem. Wjechałem do centrum, gdzie tętniło życie i prowadzony był drobny handel rybami. Sami bardzo starzy ludzie, nikt nie zna angielskiego. Nikt nie potrafił mi pomóc nawet gdy mówiłem hasłami typu: Ferry, Central, Hong Kong, First Ferry... Wreszcie znalazła się młoda europejka z dzieckiem, zapewne tutaj mieszka. Idealnie mnie pokierowała i w 5 minut byłem przy promie. Znalazłem wolne miejsce dla mojego "pojazdu", przypiąłem i biegiem na prom.


Na pierwszym planie mój rower, zrobiłem zdjęcie by rozpoznać go spośród wszystkich innych.

Miałem ochotę na amerykańskie żarełko :D Pojechałem metrem do jedynego (poza The Peak) Burgerkinga na wyspie Hong Kong. Byłem tam po godzinie 10 rano. Jedyne co mogą mi zaoferować to śniadania... Ależ się zdenerwowałem :| Byłem pewien, że tylko Mac prowadzi tę bezsensowną politykę...
W Subwayu obok drogo, ale znalazłem jakąś małą śniadaniową kanapkę za 10 HKD. Poszedłem do najbliższego sklepu i sam zrobiłem sobie śniadanie takie jakie chciałem - "have it on your way" jak mówi BK. Niby mogłem poczekać tę godzinę na zmianę oferty, ale była ona zbyt cenna. Dzisiaj szedłem do Ocean Parku. Jest to zbiór atrakcji typu kolejki górskie, małe zoo, wystawy, rekonstrukcje budynków itd. Jest tam wszystko. Problem jest z ceną - wejście dla osoby dorosłej to koszt 280 HKD, czyli 120-130zł. Ale obejmuje ono cały dzień i dostęp do wszystkich atrakcji (poza tymi gdzie się wygrywa pluszaki rzucają piłkami itd.).
Mimo wysokiej ceny do parku zmierzają każdego dnia tłumy skośnookich Chińczyków i czarnych Hindusów, dlatego ważne jest żeby być jak najwcześniej, wtedy kolejki do atrakcji są mniejsze. Piszę mniejsze, bo to jest Hongkong i zawsze są tłumy, nawet w nocy o północy.


W metrze większość osób, które nie surfuje ani nie wysyła SMSów gra. Najpopularniejszą grą jest tutaj układane 4 cukiereczków tego samego koloru w rzędzie. Naprawdę co druga osoba w to gra! Chłopczyk jadący do szkoły, pan w garniturze i starsza pani (bo tu każdy ma smartphona).

Autobus do Ocean Parku odjeżdża z Central, ale też z Admiralty (tutaj częściej). Mam do tego bliżej. Gdy przyjechałem i wyszedłem na przystanek autobusów zauważyłem jadący "629", zacząłem biec środkiem drogi za nim :D Albo mnie zaprowadzi wprost na miejsce gdzie się zatrzymuje (zaoszczędzę 15 min na szukanie przystanku), albo go nawet złapię. Okazało się, że on dopiero wjeżdżał na stację. Ja szukałem w innym miejscu, bieg się opłacił. Najpierw jednak odchudziłem mój portfel o 280 HKD, bo w tym miejscu można kupić bilet od razu do parku. Tutaj była 2-3 minutowa kolejka, na miejscu w Ocean Parku nikt nie czekał. Więc nie zawsze się opłaca jak widać.


Wejście do parku.

Na dole mamy kilka ciekawych wystaw. Możemy zobaczyć pandy, oceanarium, rekonstrukcję "starego Hongkongu" i egzotyczne ptaki. Aaa i jest jeszcze kolekcja >30 żywych złotych rybek, wszystkie z jakimiś wodogłowiami i innymi chorobami (co ma niby dodawać im uroku).

Atrakcje po które ja przyszedłem są dopiero na szczycie wzgórza. Musimy wziąć albo gondolę albo szybki pociąg. Ale zanim zabawa trochę nauki. Najpierw poszedłem do oceanarium, gdzie m.in. dotykałem rozgwiazdy (wielokrotnie). Bardzo ciekawe było akwarium, w którym pływały nad nami ryby-młoty. Przy wyjściu z budynku ogromne zaskoczenie, ogromna ulewa. Już byłem przekonany, że cały plan w ... ale po 30 minutach ustało i park bardzo szybko wrócił do życia.


Każdy czekał aż deszcz się skończy.

Zrobiłem sobie małą sesję zdjęciową :P i ruszyłem zobaczyć co ten stary Hongkong oferuje. Są to same restauracje typu fast-food, tyle że budynki są utrzymane w starym stylu. To wszystko.

Brama wjazdowa do Hongkongu.


Na początek zdecydowałem się na coś prostego :D


Widziałem także pandę. Która wydawała się zmęczona tym całym codziennym show. Odwróciła się tyłem i poszła spać.


Była też złota małpa, niestety nie mam zdjęcia.

Wychodząc z budynku zauważyłem, że gondola z powrotem działa. Właściwie biegiem ruszyłem w kierunku wejścia. Z każdą minutą tłum robił się coraz większy. Na moją (właściwie naszą, bo byłem w środku z parą z Malezji) czekałem 15-20 minut, a kolejka wydawała się naprawdę niewielka. Tylko, że co chwile wydziwiają:
- Ja chce z tamtymi
- My jesteśmy razem
- Ja z nim nie chce
I w efekcie z 5 osób, które gondola może wziąć jedzie 2.
Kolejka najpierw wspina się, pokonując wzgórze. Od tego momentu mamy przepiękny widok!


Widok z okna gondoli.

Wszędzie robią zdjęcia w czasie jazdy (na kolejkach górskich, przed wejściem do gondoli itd.) a później po zakończonej atrakcji oferują ich kupno - 19 HKD. Ale jakoś nie potrzebowałem. Przy ostatniej atrakcji pani nawet już czekała z wydrukowanym, bo myślała że jak biały przyjechał do od razu weźmie.

Teraz od razu z grubej rury, największa, najtrudniejsza kolejka górska w sam raz na początek. Nazywa się Hair Raiser. 30 minut czekania zostało wynagrodzone minutą ogromnej adrenaliny :D WARTO! Chodziłem z plecakiem i początkowo nie wiedziałem co z nim zrobić, zaraz obok kolejki zauważyłem szafki - 10 HKD / 1h. Już miałem wziąć, ale one byłby po prostu za małe. W kolejce zauważyłem dużo osób z podobnym problemem. Okazało się, że już na ostatnim etapie, podczas wsiadania do kolejki zostawia się rzeczy i wszystko ok. Nikt ich nie weźmie bo najpierw musiałem wysiąść by ktoś inny mógł wejść :D

Kliknij na miniaturkę, aby zobaczyć film.

Zwiedziłem chyba wszystkie atrakcje. Na drugiej kolejce górskiej oddalonej od tej o 15 minut spacerku zero ludzi. Także 4 razy pod kolej przejechałem się kolejką. Zdecydowanie najlepiej jest na samym początku. Gdy siedzi się na końcu to nie czuć już tych przeciążeń.


Spędziłem tam około 6 godzin i nie byłem na wszystkim (np. na autkach magnetycznych). Zobaczyłem to na czym mi zależało - kolejki górskie i tego typu atrakcje. Bardzo mi się podobała maszyna typu "swobodne opadanie", która hamowała dopiero przy ziemi :D

Ale chyba największą zabawę miałem strzelając z psikawki na ludzi płynących pod nami. Wreszcie miałem okazję zemścić się na Chińczykach. Mam ich powoli dosyć (nie mówię o tych z HK, a tych z kraju, którzy przyjeżdżają na wycieczkę). Często śmierdzą, że nie da się wytrzymać (mają taki specyficzny zapach skóry, gdy się nie myją, ci z HK są głównie zadbani, właściwie to niektórzy mężczyźni za bardzo...). Ale najgorzej, że cholernie krzyczą, zawsze, wszędzie. Drą japę na wszystko co zobaczą. Zachowywują się trochę jak taka dzicz. Trochę odechciało mi się zwiedzać Chiny gdy ich trochę poznałem.

Zdrajcy narodu, strzelają do swoich.


Główną atrakcją obok pand są pingwiny.

Bardzo często, gdy popada robi się przejrzyste niebo z dobrą widocznością. Właśnie na taką pogodę czekałem, by pojechać na The Peak - punkt widokowy skąd możemy podziwiać prawdopodobnie najlepszą panoramę Hongkongu.
Znowu miałem problemy ze znalezieniem drogi, tym razem pomogła mi Szwajcarka od 3 miesięcy tutaj mieszkająca. Mięliśmy krótką rozmowę po czym ruszyłem do tramwaju.
Bilet na tramwaj w dwie strony + taras widokowy to koszt 75 HKD.
Można też pojechać autobusem, za taras płacąc 40 HKD. Jeżeli ktoś robi HK bardzo budżetowo może wziąć tylko autobus. Bez tarasu też jest przepiękny widok. Autobus pewnie coś koło 10 HKD/strona.


Nadjeżdżający tramwaj, tą samą linią już od XIX wieku.

Kolejki ogromne, ludzi pełno. Bardzo ładnie na szczycie, ale nie różni się to bardzo od tego co póki co widziałem z mieszkania Andrew (choć nie było tam wyspy), czy z ICC (przypominam, że jest za darmo). Różniła się tylko strona z której oglądałem panoramę. Było pięknie, ale drugi raz już mnie nie powaliło. Pewnie jakbym nie był na ICC inaczej bym to odczuwał. Większe wrażenie zrobił na mnie widok z gondoli w Ocean Park, bo był po prostu nowy, czegoś takiego wcześniej nie widziałem.


Hongkong nocą z The Peak

Dzisiaj musiałem jeszcze załatwić jedną sprawę - zdobyć wreszcie adapter PL->UK. Wcześniej korzystałem z pożyczonego adaptera od Andrew, u Karen mam z tym problem, bo coś tu nie pasuje. Muszę sobie kupić swoje wreszcie, przyda się na resztę podróży. Wczoraj przeczytałem, że najtańsza elektronika jest w znanym mi już Sham Shui Po (z Andrew jedliśmy tutaj obiad). Golden Computer Shopping Center, to budynek, w którym znajdziemy tanią elektronikę, wejście od razu naprzeciw metra. Handel prowadzony jest na zasadzie bazaru. Każdy ma swoje stoisko, którym się zajmuje. Podszedłem do pierwszego i pytam o ten produkt. Po chwili szukania znajduje - 19 HKD. W centrum za takie samo + wejście na USB chcieli 179 HKD. Nie potrzeba mi USB, choć i takie są - ok. 40 HKD.


Wejście po lewej.

Super zadowolony mówię, że się tylko rozejrzę jak to wygląda i wracam i kupuje. Wszędzie pełno produktów w niskich cenach. Gdy skończyłem i zacząłem kierować się do wejścia wszyscy momentalnie zaczęli zamykać sklepy. Nie zdążyłem, nie kupiłem. Pytałem jeszcze gdzie mogę takie dostać. Polecił kilka miejsc, w jednym ostatecznie dostałem. Też za 19 HKD. Działa tak w ogóle ;)

Jako, że jestem już na SSP to wypadałoby coś zjeść chińskiego. Idę do pierwszej lepszej restauracji ulicę dalej. Zamówiłem danie z obrazka. Nauczony ostatnim razem pytam:
- Spicy, hot? łapałem się za gardło, żeby pokazać o co mi chodzi.
Coś tam mówi, że nie chyba, dobra niech będzie. Przyniosła mi po 2 minutach cały talerz zimnego kurczaka :P W końcu nie wiem czy takie to miało być, czy po prostu ona zrozumiała, że chce nie-hot, więc dała zimne :D Najadłem się, no i wreszcie nauczyłem się prawidłowo jeść pałeczkami :P


Cokolwiek to jest było smaczne. 27HKD + Cola 7 HKD


Na ulicy zobaczyłem staruszkę sprzedającą tajemniczą ciecz w miskach (9 HKD). Zdecydowałem się spróbować co to było. Był to taki orzeźwiający napój, smakowało trochę jak kwas chlebowy.

Na koniec wszedłem do jeszcze jednej. Kuchnia mieściła się na ulicy, siedziało się w środku. Bardzo dużo ludzi, więc musiało być smacznie. Popatrzyłem na obrazki i jedno mi się wydawało bardzo smaczne. Porównałem wygląd literek z menu i z obrazka i doszedłem do wniosku, że ta potrwa jest za 40 HKD. Niby sporo, ale co będę oszczędzał na jedzeniu, podoba mi się to biorę.
Dostałem najpierw coś jak ketchup. Po 10 min przyszło danie. Może lepiej napiszę, pani przyniosła, bo jeszcze ktoś pomyśli, że nie wiadomo co zamawiam. Były to krewetki albo mięso z nich (coś tego typu) w cieście. Wrzucone to do głębokiego tłuszczu. Obok kilka orzechów do dekoracji. Jest taki test, że jeżeli jesteś w stanie podnieść orzecha pałeczkami chińskimi to umiesz nimi jeść. Zdałem go śpiewająco! :D Więc praktyka czyni mistrza :P


Choć nigdy nie lubiłem krewetek te były bardzo smaczne

Późno było chciałem jak najszybciej wrócić do domu. Metro do centrum skąd miałem wziąć prom. Okazało się, że spóźniłem się 10 min, następny dopiero za 30, o 23:30. Nie mam wyjścia, czekam w "poczekalni". Wysłałem jej jeszcze SMS, że biorę ten prom i wyłączyłem tel.

Gdy wsiadłem na pokład od razu zasnąłem. Nawet nie wypłynęliśmy a ja już miałem zamknięte oczy. Gdy otwieram widzę napis Mui Wo i zastanawiam się czy mam się zbierać czy nie. Może jeszcze nie wypłynęliśmy a to jest tylko kierunek. Byłem pewien dopiero, gdy wszyscy wstali. Lekko kropił deszcz, odpiąłem rower i przed siebie. Nie znałem drogi, musiałem kierować się na czuja. Na początku zabłądziłem. Wjechałem w jakąś polną drogę, bez świateł i nawet nie byłem do końca pewien czy to nie jest dobra droga, ale wolałem się cofnąć do przystani promowej i od początku spróbować.

No i lunęło. Potężna ulewa w azjatyckim stylu. Ja nie wiem gdzie jestem, gdzie mam dom czy czy dziś dojadę. Do tego cały mokry już po 30 sekundach. Jechałem przed siebie licząc na szczęście. Znalazłem tylko jedno miejsce, gdzie mogłem się pomylić wjechałem tam i faktycznie to był dobry wybór. Teraz 1 km przez polną drogę, to pamiętam doskonale. Ale co później? Jestem na placyku, dookoła wszystkie te same domy. Jedyne co pamiętam, to to, że Karen mówiła, żebym uważał na głowę, bo parapet był bardzo nisko. Lało się ze mnie, poszedłem pod daszek, włączyłem telefon - 1% baterii. Dramat! Oj, wyłączył się. Jestem 20m od domu, tylko nie wiem, którego. Myślę, będę chodził od domu do domu i pytał o Karen, bo wyjścia nie mam. Tylko nie wiem nawet jak ma na nazwisko. Właśnie w tym momencie ona wychodzi na plac i mówi, że wyszła akurat na balkon i widziała mnie. Ufff! Jutro zrobię sobie zdjęcia każdego etapu drogi ;)
[sorry za brak fotek, ale ostatnie co mi się chciało to robić fotki :D]

Bardzo udany dzień, wiele przygód, super zabawa. Naprawdę polecam ten Ocean Park ;) Więcej fotek na Picasie.Dzień 7: Przyjemny wieczór na Lammie

Dzisiaj obudziłem się o 9... tyle ze wg polskiego zegarka, czyli tutaj o 15:00. Wczoraj wróciłem późno, a pisanie relacji zajęło mi sporo czasu. W efekcie poszedłem spać dopiero o 5. Wiadomo, nie spodziewałem się ze wstanę o 7, ale 15 to już przesada. Jeszcze wyrwanie się z Lantau zajmie mi godzinę. No cóż, słabizna. Zdecydowałem się odpuścić plażowanie. Popłynąłem tylko na wyspę "Lamma". Gdy bylem już w centrum Hong Kongu zaczął padać deszczyk (raczej drobny).


Mój dom


Mnie znowu zachciało mi się amerykańskiego jedzenia. Tym razem chciałem pojechać w inne miejsce - do znanego mi już Mong Kok (to ta dzielnica o największej gęstości zaludnienia na świecie). Myślałem że zajmie mi to mało czasu i zobaczę jeszcze ten park, który jest pozostałością po Kowloon Walled City (metro + spacerek). Po 15 minutach znalazłem wreszcie upragnionego BK. Wyszedłem zawiedziony, zjadłem bardzo drogie "nic" (do tego smak był nienaturalny), wróciłem na Hong Kong.


Od początku mojej podroży ta decyzja była najgłupsza ze wszystkich. Bezcelowy wypad kosztował mnie sporo kasy (za tyle to bym się i w centrum najadł), niewiele zobaczyłem a przede wszystkim straciłem wiele czasu, który mogłem spędzić na Lammie. Człowiek uczy się na błędach, ale tych ostatnio za dużo. Zawsze tak samo, jeden dzień super, drugi tragiczny i tak cały czas.


Centrum Hongkongu

Plażowanie sobie odpuszczam, spróbuje w Singapurze, gdzie woda powinna być cieplejsza, a plaza ładniejsza. A co do parku, na pewno go zobaczę ostatniego dnia mojej podroży, więc za 11 dni. Ale pewnie niektórzy są ciekawi o co chodzi i dlaczego wydaje mi się to takie interesujące. Odsyłam do artykułu (po polsku) gdzie można przeczytać trochę o Kowloon Walled City. Dziś na mapie znalazłem obok parku jeszcze "Kowloon City" i jego ciekawie (prostopadle) rozłożone uliczki. Może być tam ciekawie. Nie mogę się doczekać.

Dobry artykuł:
http://gadzetomania.pl/2013/04/22/kowlo ... e-na-ziemi
Polecam też filmy na dole.

Ale póki co Lamma. Wziąłem prom o 18:20. A szkoda bo mogłem to zrobić 1:30h wcześniej. Jestem zły na siebie. Do tego to spanie do 15... W każdym razie nie ma co już płakać, muszę o tym BK jak najszybciej zapomnieć i jutro wstać dużo wcześniej.

Prom droższy niż się spodziewałem, ale za to bardzo szybki i klimatyzowany. Po niecałych 30 minutach byliśmy na miejscu. Pogoda przez ten czas się poprawiła, a słońce zachodziło. Piwo jest tutaj tańsze, inne produkty maja te same ceny lub podobne. Lamma jest duża, ale nie miałem czasu na zwiedzenie . Skupiłem się tylko na okolicy, gdzie przypłynąłem. Wszędzie dookoła niska, ale bardzo gęsta zabudowa.


Widok zaraz po wyjściu z promu. Podobnie jak u mnie najwięcej rowerów jest przy samej przystani. Ludzie dojeżdżają, zostawiają rower i idą do pracy do Hongkongu. Gdy wieczorem wracają rower już na nich czeka.

Dużo jest też restauracji z żyjącymi krabami, rybami, ośmiornicami w akwariach. Klient podchodzi, wskazuje co chciałby zjeść i gotowe. Czytałem też, że możliwe jest kupienie ryby od wędkarza i przyniesienie jej do baru. Przyrządzą ją ja niewielką opłatą rzecz jasna. Właściwie każdy chociaż w niewielkim stopniu zna angielski lub próbuje zrozumieć. Bardzo dużo białych, którzy tutaj mieszkają. Raz nawet pomógł mi kilkuletni chłopczyk gdy wszedłem w niekończący się labirynt domów.

https://lh4.googleusercontent.com/-EyHyANmwMk8/UZ0an6vXSgI/AAAAAAAAAqI/bZBWFc4w3n8/s640/SAM_0803.JPG
Restauracja typu wybierz i zjedz.

Z zimnym, małym piwem w ręce ruszyłem na "molo". Przepiękny widok! Zachodzące słonce pięknie komponowało się z chmurami i zatoką. Chwila relaksu po dniu pełnym nerwów. I ruszyłem w "miasto".


Tutaj chyba mi się bardziej podobało niż na The Peak. Może dlatego, że nie było tłumów. Na molo byłem sam.

Na Lammie nie ma samochodów, droga jest za wąska. Widziałem kilka osób jadących samochodzikami golfowymi. Dominują rowery. Podobnie jak u mnie są wszędzie.


Pan przypiął sobie sprzęt i ćwiczy, kiedy ma ochotę.

Ruszyłem przed siebie nie wiedząc gdzie idę. Na początku znalazłem mała świątynie. Ale tam się droga kończyła. Wszedłem między domy, przechodziłem przez tarasy i malutkie ścieżki. Byłem pewien ze ta droga gdzieś mnie doprowadzi. Nic z tego. Skończyła się domem z małym, białym chłopczykiem, o którym pisałem. Młody Anglik albo Amerykanin wskazał mi drogę, a ja zacząłem się kierować powoli w kierunku promu.


Świątynia.

Miałem jeszcze 45 minut, szukałem miejsca gdzie mógłbym zjeść coś porządnego. Oddaliłem się od wody, bo tam bardzo wysokie ceny. Znalazłem sklep z tajemniczymi czarnymi płynami w środku, bez etykiet itd. Zapytałem co to jest, pan podaje mi angielskie menu z numerkami i mówi ze to jest "one". Wszystko to były zimne herbaty. Ale nie miałem pojęcia jak będą smakowały. Powiedziałem żeby mi dał tę którą lubi najbardziej. Nie wiem z czym ona była, ale naprawdę mi smakowała ta zimna herbata. 14 HKD za 0.5l.


Lodówka z herbatami. Do wyboru 10, 15 rodzajów

Kilka domów dalej mieściła się restauracja. Przy każdym stoliku kilka osób i >30 piw :D To są, co prawda te male, 0.33, ale i sporo. Prawie każda restauracja tak wyglądała. Im więcej ludzi w restauracji tym smaczniejsze jedzenie.





Dużo piwa :D

Jeśli chodzi o piwa to taki mały offtop. Piszę tę relację pływając promami na telefonie, by oszczędzić czas i iść wcześniej spać. Teraz wracam do domu o tej samej godzinie co pierwszym razem. Tak jak ostatnio siedzi koło mnie ta sama osoba. Biały Amerykanin, około 50, wygląda identycznie jak Fred Flinston tylko z białymi włosami! Otwiera zawsze piwo jak wsiada na pokład. Dziś nie wypłynęliśmy nawet z przystani a już sięgał po kolejne. Płyniemy 15 minut i 4 otworzył. Płynie się ok. 50 minut :D. Pod koniec podroży ostatnio tak przyjemnie się do wszystkich uśmiechał :D Wracamy do Lammy.

Dostałem angielskie menu, wskazuje na zupę z pierogami za 28. Pani coś tam mowo po swojemu (wg mnie proponowała żebym wziął coś innego) i wskazuje na same pierożki za 15. Poprosiłem o 2 porcje, po tym burgerku byłem bardzo głodny.
Ostry sos do mieszania (na szczęście nie aż tak bardzo jak tamta zupa), pierogi przysmażane na patelni. W środku jakieś zielone warzywa i zdecydowanie jakieś mięso. Choć nie było go widać, czułem je tam i pani tez mówiła coś o mięsie.


Pierożki i herbata.

O ile wczoraj jadłem jak prawdziwy Chińczyk tak tych pierogów za nic nie mogłem złapać pałeczkami. Były bardzo ciężkie, a wymieszane w tym sosie dodatkowo śliskie. Pani z następnego stolika od razu widząc moja walkę zaczęła mnie instruować. Pokazała dwa sposoby, powykręcała mi nawet palce. Nic to nie dało. Doszedłem tylko do wniosku ze wczorajszy sposób był bardzo niepoprawny :D no ale działał. Jakoś udało mi się chwycić kilka pierożków znanym mi sposobem, a resztę zjadłem wbijając w nie wykałaczki :D Bardzo smaczne i tanie :) jestem zadowolony z zamówienia. Musze jeszcze tylko potrenować te pałeczki, bo trochę wstyd. Jestem już tutaj tydzień a nadal nie umiem nimi jeść.

Gdy wyszedłem miałem jeszcze 10 minut. Lekkim biegiem ruszyłem w kierunku promu. Ostatnio płynął 25 minut. Ten odpływa 20:00, mój prom do domu o 20:30 z Hong Kongu. Więc trochę ryzykownie, najwyżej będę musiał poczekać kilkadziesiąt min na następny.

Gdy prom przypływał do HK czekałem już pod drzwiami. Miałem kilka minut na zmianę przystani. Biegiem zdążyłem w ostatniej chwili. Przeprawa milo zleciała na słuchaniu muzyki (zupełnie zapomniałem ze mam cały czas w plecaku MP3) i spisywaniu całego, jakże krótkiego dnia.


Prom do domu.

Dobrze, ze ten dzień tak się zakończył. Jutro mam samolot do Singapuru dopiero o 20:25, więc cały dzień jeszcze pozwiedzam. Zostanę na wyspie Lantau, gdzie mieszkam. Tutaj jest tez druga zatoka Discovery Bay, Wielki Budda i lotnisko. Chciałbym te wszystkie rzeczy jutro zobaczyć. Żeby tylko nie padało, a raczej żeby padało krótko, bo deszcz i tak będzie. No i chciałbym się obudzić wcześniej.Dzień 8: Wszystko zgodnie z planem

Mimo że poszedłem spać po 4, to udało mi się wstać po 9. Idealnie. Spakowałem się tak, aby później wrócić do Karen na 5 minut. Plan na dzisiaj był następujący: rano spakować się, rowerem zwiedzić okolicę, wziąć autobus pod Wielkiego Buddę, wrócić tym samym, odebrać plecak od Karen i ruszyć na prom do Discovery Bay. Planuję szybko zwiedzić DB i autobusem pojechać na lotnisko. Lot do Singapuru po godzinie 20. Ale muszę być dużo wcześniej, bo nie zrobiłem odprawy.


HK to nie tylko potężne wieżowce

Z aparatem i butelką wody ruszyłem rowerem do miasta. Muszę przyznać, że mieszka w przepięknej okolicy. Dookoła zielone od drzew góry. Tak wyobrażałem sobie Azję z dala od cywilizacji. Jeździłem bocznymi dróżkami ciągle skręcając w kolejne. Ostatecznie i tak dojechałem do samego centrum - przystani promowej. Ale to jeszcze nie był czas, aby uciekać z Mui Wo. Zawróciłem i znalazłem "Mui Wo Market", wielki budynek ze stoiskami w środku. Zostawiłem rower i poszedłem zwiedzać.


Mui Wo Market

Wewnątrz stoiska z żyjacymi rybami, kwiaty i inne mięso (nawet z NZ, AUS i USA). Mnie zastanawiało jak może smakować płochliwa, niebieska ryba z żołtym ogonem. Obszedłem cały targ, ale nie znalazłem właściwie nic co mógłbym kupić.


Pani patrosząca i sprzedająca ryby

Gdy wyszedłem z targu znalazłem się w samym środku kolejnego, tym razem ulicznego. Sprzedawano tutaj wszystkie różności, od ubrań po jedzenie. Wydaje mi się, że ceny koszulek itd. były tutaj najtańsze ze wszystkich jakie dotychcas widziałem w HK. Ale prawie wszystko damskie i do tego ja już i tak ledwo się dziś spakowałem.


Stoiska z ubraniami

Odebrałem rower pojechałem pod przystań. Znalazłem bardzo ładne miejsce. Po lewej i po prawej górzyste wysepki a po środku zabudowa HK. Chwila relaksu i ruszam dalej.


Budynki Hongkongu w nietypowej scenerii

Wypadałoby coś zjeść na śniadanie. Na Mui Wo nie widziałem żadnych restauracji na ulicy, a głównie takie jedzenie mnie interesuje. Ale nie mam wyboru, jestem głodny. Zobaczyłem restaurację serwującą burgery. Wszedłem do środka, by zapytać się ile kosztuje jeden burger i jak duży on jest. Pan odpowiada, że 38 HKD i rozkłada ręce na odległość 15-20 cm. Dobra a jak z czasem oczekiwania - jedna minuta. Nie zdążyłem nawet odłożyc roweru a pani przyniosła już zamówienie. Tyle że co innego - piwo :D Wyjaśniliśmy sobie sytuację i poszedłem do Mc Donaldsa. To była moja ostatnia szansa. Miałem już tylko 20 minut do autobusu.


McDonald's w Mui Wo, tuż obok przystani promowej

Bardzo tanio zamowilem zestaw z Big Maciem, 21 HKD. Więc taniej niż w Polsce. Dawno nie jadłem Big Maca, ale ten wydawał się spory, nawet się najadłem tym zestawem. Była 14:12, wyszedłem i skierowałem się na autobus (przystanek był przy wyjściu). Byłem pewien, że autobus odjeżdża za 3 min. Po dziesięciu, zacząłem się zastanawiać dlaczego nie ma kierowcy. Popatrzyłem na rozkład a tutaj 14:30. Zachęcony tanim Big Maciem pobiegłem jeszcze po Cheeseburgera. 10.2 HKD to trochę przesada, gdy za dwa takie mam cały zestaw z dużą kanapką. Zrezygnowałem i poszedłem na autobus.