Fly4free.pl

Przystań ze wszystkimi łódkami i promami

Do promu idziemy przez długie molo. Okazało się że tutaj, tuż przed statkiem też można kupić bilety za tę samą cenę. Bardzo tłoczno, trzeba przyjść wcześniej by zająć sobie miejsce siedzące, a sezon właściwie się już skończył.


Wejście na prom.

Było bardzo gorąco, bez chmur właściwie. Okropnie spragniony potrzebowałem się nawodnić :D przy wejściu na prom sprzedawano tylko piwo (w czasie rejsu oferowano więcej produktów). Koszt jednego 0.33l to 40 THB. Tragedii nie ma. Wziąłem jedno i nawet nie wypłynęliśmy z przystani a ja już skończyłem "Leona". Jeszcze nic od wczorajszej kolacji nie jadłem a było już południe i jeszcze ta pogoda. Przyznam ze jedno małe piwko podziałało na mnie jak 3 normalne, więc radzę ostrożnie :P.


Leoś

Prom płynie około 40 minut. Na miejscu jest 7/11, gdzie zrobiłem zakupy na cały dzień. Woda, chipsy, tost na śniadanie. Plaża Samae, na którą chciałem pojechać jest po drugiej stronie wyspy, więc musiałem skorzystać z transportu. Znowu motor-taxi, tym razem cennik jest z góry ustalony. Jest nawet tablica informacyjna z cenami. Nie ma możliwości negocjacji, chyba że złapalibyście jakiegoś chłopaczka na cichej drodze. Do Samae zapłaciłem 50 THB.


Podczas jazdy, ryzykowna sprawa bo ciągle podbija :P

Plaża bardzo szeroka. Nie byłem na innych w Tajlandii, ale ta w porównaniu do Pattayowej jest jak Bałtyk porównywać do Śródziemnego czy Jońskiego. W Pattayi woda jest brudna, a plaża bardzo zanieczyszczona. Tutaj owszem zdarzyło się kilka śmieci w wodzie, ale jest ogólnie bardzo czysto.


Plaża Samae'a.

Przy samym wejściu za leżaki pani chciała 50 THB, poszedłem dalej, gdzie było mniej ludzi i już tylko 20 THB. Możemy też zamówić jedzenie i picie, ale raczej nie ma co oczekiwać niskich cen. Dania po 30-40zł, piwo po 10zł itd.

Wszędzie Rosjanie, myślę że przynajmniej 90% turystów tutaj to osoby pochodzące z Rosji. Gdy tylko widzą białego od razu wszystkie ceny podają po rusku, a ja muszę dopytywać po angielsku. Często mają też menu i reklamy napisane w cyrylicy. Z 5 razy przechodnie na ulicy pytami mnie dziś "Ruski?"

Co do samej wody to bardzo gorąca, pierwszy raz doświadczam kąpieli tak daleko od Europy, ale naprawdę sama przyjemność siedzieć w tej wodzie. Na tej plaży jest bardzo długo płytka woda, więc jest dużo miejsca, gdzie można popływać, co też robiłem przez większość czasu. Gdy już opadniemy z sił, kładziemy się na brzegu i woda obmywa nasze ciało obniżając jego temperaturę. Jest naprawdę gorąco, a słońce jest ogromnie mocne, więc radzę przygotować wszystkie kremy i okulary.


Plaża

W drodze powrotnej wziąłem pick-upa, który zabiera kilka osób (tym razem 11). Oczywiście wszyscy poza mną są z Rosji. Koszt jest niższy, bo tylko 30 THB. Jutro więc tego będę używał poruszając się po Koh Larn. W okolicy przystani znajduje się kilka straganów i wąskie uliczki. Można się przejść po bliskiej okolicy w oczekiwaniu na prom, ale właściwie nic ciekawego tutaj nie znalazłem. Miałem jeszcze kilka minut na prom, poszedłem do 7/11 po coś zimnego - piwo :D Po Singapurze, alkohol wydaje się tutaj taki tani (a właściwie nie jest, bo piwo to 4-5zł w sklepie).


Pick-up oferujący transport dla ludzi.

W ostatniej chwili zdążyłem na prom. Tym razem nie jest bardzo tłoczno i bez problemu znajduję miejsce siedzące. Gdy tak płynęliśmy mknąc między falami ja delektowałem się piwem, myślę że miałem jedno z przyjemniejszych piw w moim życiu. Dookoła piękne morze, ja rozłożony na ławeczce, właśnie wróciłem z plaży i jeszcze te widoki. Po prostu pięknie! Bardzo relaksująca podróż, więc nim się spostrzegłem byłem już na miejscu.


Podczas podróży promem.

Zobaczyłem na mapie Google, że w pobliżu portu znajduje się jakiś park oraz świątynia. Postanowiłem tam się wybrać, bo to całkiem niedaleko. Idąc pieszo, ciężko jest się opędzić od taksówkarzy oferujących swoje usługi. Mijałem też tor gokartowy, pomyślałem że jeśli wszystko jest tak tanie tutaj to może się wybiorę. 2x 8 minutowa jazda = 1500 THB! Ale bardzo ładnie się prezentował :D


Tor gokartowy.

Park i świątynia są na wzgórzu, także czekała mnie długa droga pod samą górę. Na końcu jest komisariat policji turystycznej, która podobnie jak w Bangkoku działa też w Pattaya. W parku bardzo dużo osób biegających, nie wiem jak wytrzymują w takiej pogodzie :D Park jest bardzo ładny i ciekawie położony, bo co chwilę wspinamy się po schodkach coraz wyżej, ale można też korzystać z okrężnej drogi. Ładny szczególnie jak na Pattayę, która ma raczej niską reputację. Dobre miejsce, żeby odpocząć chociaż na chwilę od garniturów, prostytutek i natrętnych kelnerów. Ja po 1 dniu mam dosyć, nie wyobrażam sobie jak mógłbym dzień w dzień wychodzić do miasta wieczorem przez tydzień, dwa.


Park miejski.

Na samej górze znajduje się świątynia. Wat Khao Phrabat Pattaya to cisza spokój i mało turystów. Właściwie jest to kompleks kilku świątyń, bo jest tam z tuzin budynków z wizerunkami świętych. Zadbane miejsce. Przejście z parku do świątyni to około 2-3 minut. Można też tam się dostać rowerem czy motorem, bo jest zwykła droga.


Przed powrotem zapaliłem jeszcze kadzidełko.

Zaczęło się robić coraz ciemniej, wieczór się zbliżał więc pora wyjść w miasto i zobaczyć jak miasto słynące z prostytucji się prezentuje i czy jest tam w ogóle co oglądać.

Im bliżej jesteśmy morza tym więcej sklepów, restauracji i jest coraz bardziej czerwono. Bary dopiero się otwierają, w środku pusto. Za 2h będą tutaj tłumy.
Niestety prostytutek jest pełno, na każdej ulicy, ale najwięcej jest wzdłuż plaży na "plaży". Tak jak mówiłem wczoraj, kobiety mówią tylko "Hello", olewając je właściwie tracą zainteresowanie. Inaczej jest z transwestytami, łapią, muskają po rękach i właściwie nie ma innej drogi. Ciężka z nimi sprawa i nie ma idealnego sposoby, po prostu nie patrzeć na nie i nie dać się dotykać.

Dużo jedzenia na ulicy, widziałem nawet robaki i świerszcze. Ja cały dzień na chipsach miałem ochotę na coś zachodniego - najadłem się kebabem za 60 THB.


Świerszcze i inne robaki.

Główną atrakcją jest "Walking Street" tuż przy plaży. Warto chociaż raz się przejść nawet, gdy nie przyjechaliśmy tutaj, by oglądać prostytutki. To najpopularniejsza ulica przedstawia w skrócie co możemy zobaczyć w dalszej części Pattayi. Jeśli tutaj byliśmy znudzeni nie ma sensu iść dalej, bo to strata czasu.


Dużą popularnością cieszą się walki na żywo.

Wszędzie pełno policji turystycznej. Z drugiej strony oferowano mi marihuanę 5 metrów od policjant :D Jest zdecydowanie bezpiecznie, prostytutki może są nachalne, ale na siłę do lokalu nas nie będą zaciągały.

Pochodziłem innymi ulicami, ale wszędzie w zasadzie to samo, znudziło mi się to wszystko już po 20 minutach. Co 30 sekund musiałem mówić "No thank you". Taksówkarze, nieszczęśni krawcy, prostytutki, kelnerzy wszystkie te osoby tylko myślą jak dobrać się do Twojej kieszeni. Znudzony rozmową z krawcem (nie chciałem go olewać odchodząc, a ten nie chciał zrozumieć że nie jestem zainteresowany) wszedłem do sklepu. Ostatecznie cena za krawat wyniosła 40 THB, z początkowych 200. Ale po co mi krawat i tak mam już tak dużo rzeczy.
Plus z jedzeniem z ulicy jest taki, że jak kelnerzy widzą Cię, że idziesz z kebabem to już masz jednych z głowy, bo nie zapraszają do lokalu.

Wróciłem motorotaksówką do domu, targując się ze 100 na 70 THB. Tym razem na liczniku było powyżej 100 km/h, bo jechaliśmy na około, gdzie mógł się rozpędzić.


Tak wygląda tutaj plaża. 5m i koniec.

Wszedłem do hostelowego pokoju, widzę że Szwajcar leży, podbijam i zaczynam rozmowę co tam dziś robił. Gadamy tak przez chwilę, a on zadaje mi dziwne pytanie: więc co to Twoja pierwsza noc, tutaj śpisz (wskazując na łóżko)? Zacząłem się zastanawiać o co chodzi :D Okazało się, że to był kto inny! Amerykanin wczoraj spędził całą noc w mieście więc go nie poznałem. Ale przyznam, że wyglądają identycznie :D

Wieczór super spędziłem rozmawiając ze Szwajcarem i Amerykaninem. Bardzo lubię takie hostele, gdzie można poznać wielu bardzo inspirujących ludzi. Rozmawialiśmy m. in. o tym, jak wszędzie w Tajlandii każdy patrzy tylko na Twój portfel i szuka sposobu by tylko zabrać jak najwięcej pieniędzy. Często oszukując. Darmowe masaże palców na plaży, które ostatecznie zakończyły się ceną 500 THB (których nie zapłacił rzecz jasna) albo zwiększanie ceny, gdy dajemy większe nominały. Dostałem wiele wskazówek na najbliższe dni.

Jutro znowu jadę na tę samą wyspę, ale już na inną plażę. Wieczorem wezmę autobus do Bangkoku. Hostel już zarezerwowany.

Zapraszam na Picase, by zobaczyć więcej zdjęć.Dzień 14: Niepowodzenia w Tajlandii

Ostatni dzień w Pattaya spędziłem ponownie na plaży. Chciałem odpocząć pod palmami i popływać w morzu. Wczorajszy dzień bardzo mi się podobał, dlatego chciałem go powtórzyć.
Długo nie zobaczę ponownie takiego widoku, więc musiałem się nim nacieszyć. Niestety dzisiaj poziom wody bardzo się obniżył, w dodatku było dosyć pochmurno.
Wieczorem wziałęm autobus do Bangkoku, w którym znowu miał miejsce wątek kryminalny, chyba ciągnę ze sobą jakieś fatum :D

Już nie mam problemów ze wstawianiem o wyznaczonej porze, bo nie katuję się i budzę się dopiero po 10. Idealnie by się ogarnąć rano i o 12 wziąć prom.
Razem z kolegą z USA poszliśmy na śniadanie. Za 50 THB jest śniadanie kontynentalne (crossaint i dżemy, sok, herbata), ale warto dopłacić kolejne 50 THB i mieć też tosty z jajkiem i bekonem i owoce. Śniadane w porządku, ale trochę drogo jak na tutejsze ceny.
Ale ogólnie w hostelu bardzo przyjemna atmosfera, szczególnie menadżer jest przyjazdy. Poznałem i zaprzyjaźniłem się z moimi współlokatorami, żal mi opuszczać ośrodek, ale cóż mogę zrobić, trzeba ruszać dalej w drogę.


Śniadanie

Wczoraj dowiedziedziałem się, że te pick-upy, z których korzytałem na wyspie Koh Larn w Pattaya kosztują tylko 10-20 THB. A ja głupi przepłacałem za taksówki. Ale pierwszy raz, gdy pani mi to coś zaoferowała, chciała 100 THB. Myślałem, że to stała cena. Dzisiaj jeździłem prawie tylko tymi pick-upami.
Gdy wyszedłem z mojej dróżki jeden już czekał. Zapytałem się czy jedzie do portu i jak dużo chce. 200 THB to oferta dla szaleńca z grubym portfelem, którą rzecz jasna odrzuciłem.
Szedłem dalej drogą i zatrzymywałem kolejne pojazdy (właściwie jeden pick-up przejeżdża na kilkanaście sekund), kolejny chciał już 150 THB. 30 sekund później zatrzymał się następny, z ludźmi na pokładzie, 10 THB. No, takiej oferty szukałem :D Jeśli podróżujemy sami i na przyczepie nie będzie nikogo to oczekujcie cen jak za taxi. Taryfa spada do 10-30 THB dopiero, gdy jedziemy zbiorowo.

Od miejsca gdzie się zatrzymał musiałem trochę przejść (5 min), ale 1zł to co innego niż 10 czy nawet 20.
Prom jak zawsze - 30 THB, 40 minut jazdy. Tym razem jednak bez tłoku.

Dzisiaj pojadę na inną plażę, Naul Beach. Pick-upem przejazd kosztuje 30 THB, motorem 50.
Plaża nazywana jest też Monkey Beach. Tak tylko żadnej tutaj nie wiedziłem, było za to sporo psów.

Leżaczek z parasolem wszędzie 50 THB, bo całą plażą zarządza jedna firma. Ale bardzo ładnie się prezentują, co innego morze. Szczególnie dzisiaj, gdy poziom wody jest bardzo niski. Ale już nie zmieniałem miejsca, bo szkoda było mi czasu a nie wiem, która plaża byłaby lepsza.
Tutaj jest bardzo płytko, kamienie w piachu a na środku wody jakaś kupa betonu.
Piaszczysta część plaży sama w sobie jest przepiękna, ale na wodzie się zawiodłem. Głębkość 30cm, później kamienie i jeżowce, których na Somae nie było w ogóle.


Woda na plaży.

Odpocząłem leżąc na leżaku, Gdy przyczepił się do mnie sprzedawca nie mogłem go odpędzić. Stał nade mną, zagadując mnie i oferując różne towary. Wziąłem netbooka i żeby czymś się zająć uzupełniłem relację z całego dnia.
Nie mogłem się skupić, dookoła piękny widok, żyć nie umierać.


Plaża i mój leżak.

Tutaj to już jestem chyba tylko jedną osobą nie pochdzącą z Rosji. Sprzedawca leżaków za żadne skarby nie mógł pojąć, że nie mówię po rosyjsku.

Bardzo się zawiodłem na plażowaniu, mogłem po raz kolejny iść na sprawdzoną Samoea. Dzisiejsza plaża jest najrzadziej odwiedzaną przez turystów, dlatego poza sezonem ciężko się z niej wydostać. 15 minut czekałem na uzupełnienie pick-upa, bo byłem tylko ja. Przez to nie zdążyłem na odpływający prom i utknąłem na wyspie na całą godzinę. Zwiedziłem miejscowe 7/11. Głodny pokładałem nadzieję w małych pizzerkach za 15 THB.

Mimo znacznego tłoku całą podróż właściwie przespałem. Z przystani musiałem dostać się z powrotem do hostelu, gdzie zostawiłem torbę z ubraniami. Przy przystani kierowcy życzyli sobie 30 THB. Poszedłem dalej, ale nie mogłem złapać żadnego jadącego już z ludźmi. Pełno więc ofert typu 150, 200 czy nawet 300 THB. 20 THB żadna kasa, więc wziąłem tego z przystani.


W porcie wita nas napis z nazwą miasta, więc gdy się obudzimy nad ranem w nieznajomym miejscu to coś nam będzie świtało,

W powrotem był powrotem, bo kieruję się na dworzec autobusowy, który jest bardzo daleko od centrum turystycznego miasta. Ale liczyłem, że kogoś i tak i tak złapię. 200 THB to trochę za dużo, łapię kolejne. Wszyscy chcieli ponad 150. A niektórzy machali ręką i mówili, że za daleko. Złapałem wreszcie takiego z ludźmi. Dokładnie wytłumaczyłem panu gdzie chcę jechać. Mówił, że zrozumiał, ale ja wolałem się jeszcze raz upewnić. Wszystko ok, a cena 20 THB.
Wskakuję na przyczepę i po 5-10 minutach drogi zatrzymuje się i mówi, że to tutaj. Wydawało mi się, że znam to miejsce, za blisko to trochę. Podchodzę do kierowcy by dać te 20 THB i pytam gdzie te autobusy do Bangkoku. "No tutaj będzie autobus na lotnisko niebawem". Zupełnie nie o ten dworzec mi chodziło. Gdy zrozumiał, że chodzi o dworzec autobusowy zaczął mówić ceny typu 200, 250. Wysadził mnie na środku drogi szybkiego ruchu, gdzie ciężko o cokolwiek i jeszcze mam mu płacić za to, że pojechaliśmy w złe miejsce. Powiedziałem, żeby oddawał te 20 THB, bo mu się nie należy. Oddał i szybko odjechał.

Miałem teraz problem, było już dosyć późno, a droga do Bangkoku trochę zabiera. Musiałem jakoś dojechać na dworzec jak najszybciej. Łapałem taksówki (250 THB), pickupy (to samo) i wreszcie motor - 150 THB, ale powiedziałem, że mam tylko 100 (bo właściwie tak było oprócz 1000, z których i tak niemiałby jak wydać). Wziął moją torbę i zapakowani jechaliśmy przynajmniej 15 minut.

Kolejny autobus za pół godziny, koszt 124 THB. Przy wchodzeniu do autobusu były sprawdzane bilety, ale pani stała kilka metrów od drzwi, więc na upartego dałoby się wejść.
W czasie jazdy ponownie zostały sprawdzone bilety. No i zaczęły się problemy. Jeden młody dżentelemen z smartfonem w ręku nie miał ani pieniędzy ani biletu. Pani obsługująca autobus wzięła sprawy w swoje ręce i zaczęła go szaprać nalegając na zapłatę. Dostał nawet z przysłowiowego "liścia". Ale on nie był tylko bierny. Złodziejaszek krzyczy "mafia" i chce zadzwonić gdzieś, ktoś inny próbował go uspokoić. Pani tez wykonała kilka telefonów, ale po chwili wróciła na miejsce.
10 minut później kierowca zatrzymał autobus, podszedł do niego i kazał mu płacić. Była pyskówka, która skończyła się chwyceniem za gardło młodego przez kierowce autobusu. Zaczęła się nieprzyjemna atmosfera. Ten śmiał się w twarz starszej pani a ta go biła.
Znowu bez efektów ani nie wyszedł, ani nie zapłacił. W czasie jazdy podszedł do kierowcy i zaczął znowu krzyczeć. Było bardzo niebezpiecznie, bo jechaliśmy autostradą i nie było jak zatrzymać autobusu, a nikt nie wiedział jak sprawa się potoczy i czy znowu nie będzie szarpaniny.
Wszystko się jeszcze kilka razy powtórzyło, pani uzbrojona w miotłę próbowała wymusić płatność za przejazd. Później jakaś niezrozumiała sytuacja, nasz dżentelmen stał przed panią, nie chciał jej przepuścić i krzyczał bijąc się po twarzy.
Sprawa skończyła się tak, że chłopak mimo blokowania przez panią drzwi uciekł, gdy autobus się zatrzymał, by wysadzić pasażerów. Próbował kilka razy, wreszcie mu się udało.

Wczoraj na szybko rezerwowałem hostel, podjąłem decyzję na podstawie komentarzy na HostelBookers. Zrobiłem szybkie zdjęcie telefonem mapki i ruszyłem w drogę. Najpierw skorzystałem ze SkyTrain, jest to kolejka przypominająca metro, tylko poruszająca się nad ziemią. Później patrzę na mapę i dochodzę do wniosku, że muszę przesiąść się do prawdziwego metra i przejechać kilka stacji.


W metrze wszyscy kulturalne czekają na swoją kolej.

Na miejscu pytam od razu o drogę z tą ulicą. Młodzi mieszkańcy BKK nie wiedzą, ale biegają po placu i pytają innych ludzi. Ok, to ta droga. Idę idę i skrętu w lewo jak nie było tak nie ma. Pora kogoś zapytać. Rozmawiałem z dziewczyną 10 minut i zupełnie nie rozumiem o co jej chodziło, ale głupio było tak odejść gdy bardzo chciała mi pomóc. W skrócie zrozumiałem, że jestem na złej drodze i muszę cofnąć się do samego metra, co też uczyniłem. Tam wchodząc w kolejną drogę nie zgadzały się numery wyjścia z metra. Moja ulica powinna być po środku, więc ostatecznie na początku byłem na dobrej drodze i nie potrzebnie się cofałem. Wróciłem i teraz bardziej uważałem na drogę.
Wreszcie znalazłem rozwidlenie, wszedłem w jedną z bocznych dróżek i szukałem hostelu, który tutaj nie istnieje. Straciłem ponad godzinę, przeszedłem całą ulicę kilkakrotnie. Nikt tutaj o czymś takim nie słyszał. Wreszcie zdecydowałem się prosić o pożyczenie telefonu, by do nich zadzwonić. Okazało się, że jestem w zupełnie złej części. Adres jest zupełnie inny niż mój z hostelbookers. Bardzo się zdenerwowałem. W dodatku zaczął padać deszcz. Wróciłem na stację, wsiadłem w metro i pojechałem tam gdzie chcieli. Odebrała mnie jakaś dziewczyna, z którą nawet nie miałem ochoty rozmawiać.

Pani zaskoczona, że mapka jest zła. Adres jako nazwa ulicy się zgadza, ale jeśli skorzystamy z zakładki "mapa" to jest tam co innego... Bardzo mnie to zdenerwowało, bo straciłem 2h. Hostel duży, wiele osób, raczej czysto i ładnie, ale moje wrażenia już się nie zmienią na pewno, ocena będzie jaka będzie.
Dodatkowo wychodzę z prysznica siadam na łóżku, patrze, a tutaj koło mnie dziewczyna. Myślę sobie o co chodzi, jak rezerowałem pokój tylko dla mężczyzn. Europejka, więc nie posądzam ją o jakieś operacje itd. Chodzi o to że zarezerwowałem pokój dla mężczyzn bo wydawało mi się, że będę tam sam, a oni na siłę wepchali mnie tutaj, by nie używać tamtego pokoju. Nie podoba mi się ta sytuacja, jeśli zarezerowałem pokój męski to czemu mam spać w mieszanym.

Ogólnie jestem bardzo zmęczony Tajlandią. W Pattaya każdy chce dobrać się do portfela. Zrobią wszystko (jak widać po dziewczynach) dla 100 THB. Smutne to i bardzo irytujące, bo nie można nacieszyć się z wakacji, tylko co chwilę trzeba odmawiać skorzystania z proponowanych usług. Bardzo miło spędziłem czas na pierwszej plaży i nigdy tego chyba nie zapomne, druga była trochę nie wypałem, ale nie ma co narzekać, szybko umknie mi to gdzieś wśród super wspomnień jakie miałem z hostelu.


Na Picasie tylko kilka zdjęć. Jak wszystko się sypie to brakuje ochoty na pstrykanie zdjęć.Dzień 15: One night in Bangkok

Mimo fatalnego początku bardzo przyjemnie zakończyłem dzień. Zgubiłem się 1000 razy, pytałem o drogę jeszcze więcej. Dzisiaj skorzystałem też z masażu tajskiego, który odprężył mnie po ciężkim dniu. A na kolację spotkanie z couchsurferem. Byłem pewien, że ten dzień będzie kontynuacją porażek, ale na szczęście wyszło zupełnie inaczej.

Wstałem o 9 aby trochę poczytać o Bangkoku. Początkowo będąc jeszcze w Polsce byłem bardzo zabiegany, nie miałem w ogóle czasu. Gdy tylko znalazłem chwilkę czytałem o Hongkongu. Planowałem, że przez te 7 dni dowiem się więc o Singapurze, a z kolei tam o Bangkoku. Nic z tego, czasu nawet brakowało na sen.
W efekcie nie znam w ogóle stolicy Tajlandii ani nie wiem co tutaj można konkretnie zobaczyć. Uzupełniając relację otrzymałem wiadomość od użytkowniczi F4F, z którą miałem się dziś spotkać. 10 rano to trochę za wcześnie, ale nie mam jak zmienić godziny, bo ona nie ma już dostępu do internetu. Dodatkowo nie posiadam jej numeru telefonu. Muszę tam jechać, żeby nie czekała na mnie bezczynnie.

Skorzystałem ze strony proponującej sposoby dostania się do wyznaczonego miejsca. Dowiedziałem się, że mam wziąć metro do ostatniej stacji a później zmienić na autobus 159. Wysiadłem na dworcu kolejowym, który jest ostatnią stacją. Dopiero 3 osoba wytłumaczyła mi, gdzie jest przystanek autobusowy (50m od dworca). Czekałem i czekałem na 159. Co chwilę, pytając ludzi czy na pewno ten autobus tutaj się zatrzymuje. "Yes, yes". Po 30 minutach i 40 autobusch linii 40, które przez ten czas przejechały zdecydowałem się poszukać jakiegoś rzetelniejszego źródła informacji.


Przystanek autobusowy, wszystkie autobusy to numer 40.

Zostały mi ostatnie grosze - 30-40 bathów. W dodatku nic nie jadłem i nie piłem długi czas, a upał niemiłosierny. Ale nie mogłem sobie pójść na zakupy, bo mój autobus mógł odjechać. Teraz, gdy wiem że jego tutaj i tak nie będzie poszedłem do pierwszego stoiska i wydałem kasę na wodę. Teraz mi zostało może z 20. Za takie pieniądze nie będę miał nic innego jak tylko autobus.

Informacja turystyczna zdaje się być miejscem, którego szukałem. Pan za ladą ledwie mówi po angielsku, ale próbuje. Wejść z powrotem do metra i pójść do wyjścia numer 4. Najpierw muszę przejść kontrolę bezpieczeństwa, która jest przed każdym metrem. Ale nikt tutaj nie będzie wam przetrzepywał plecaka. Świecą latarką do środka i mówią ok. Nie wiem czego oczekują, bomby na całą torbę?

Na przystanku spotkałem Azjatkę, która też się zgubiła. Na jej szczęście, autobus którego szukała odjeżdżał z tego miejsca. Gorzej ze mną, żadnego 159 nie było. Pochodziłem po okolicy, popytałem, ale bez efektów. Wróciłem do informacji turystycznej, i znowu ochrona, 3 minuty spacerku, pokonywanie kolejnych schodów pieszo, bo Tajlandia jest taka ekologiczna, że wyłącza ruchome schody jadące w dół (ekologiczna, a wokół pełno śmieci).

Tym razem była też pani, która znała język. Byłem w dobrym miejscu, ale 159 dzisiaj nie kursuje. Muszę szukać 53 lub 157. Znowu to samo, wracam do tego samego miejsca, po drodze mijając kontrolę bezpieczeństwa. Patrzą na mnie jak na idiotę (ja go chyba już widziałem?).

Złapałem autobus 53 (to ten którego szukała Azjatka). Pojazd bardzo stary, ledwo się trzyma :P W środku jest pani konduktor, która sprzedaje bilety (7 THB). Przed kupnem spytałem, czy na pewno będzie przystanek, którego szukam. "Yes, yes". Po 20 minutach jazdy zaczynam ją znowu pytać, wskazuje ręką że przystanek dopiero będzie, trzeba spokojnie jechać dalej. No i tak po prawie godzinie jazdy zatrzymaliśmy się na końcowym przystanku. Podchodzę do konduktorki i kierowcy siedzących na przodzie autobusu i pytam co z moim przystankiem. Dobrze, że kierowca trochę rozumiał o czym mówię. Weź 157 z tego przystanku, powiedział.


Pani konduktorka.

Okej, w kolejnym autobusie pani konduktor od razu mi powiedziała, że to dobry autobus i jest to tylko 5-6 przystanków. Podróż szybka i przyjemna, bo autobus klimatyzowany. Wreszcie jestem w umówionym miejscu. Nie oczekiwałem, że ją tam spotkam, bo przecież byłem spóźniony 2h, ale nie mogłem z drugiej strony tak totalnie olać. Liczyłem na jakiś cud, miała mój numer telefonu, ja jej nie. Popytałem kilka blondynek na ulicy czy jest z Polski :D Niestety nic z tego.

Zmęczony siadłem w najbliższej restauracji i zamówiłem piwo tylko po to by dostać WiFi. Uzupełniłem wiedzę o Bangkoku, wysłałem wiadomości i umówiłem się na spotkanie z Sebastianem z Francji (CouchSurfing) dziś wieczorem.


W restauracji.

Byłem na ulicy Khao San, słynącej z tanich miejsc noclegowych. Miejsce to stało się mekką podróżników z ograniczonym budżetem. Faktycznie wszędzie pełno turystów. Więc są też nachali sprzedawcy i taksówkarze. Ulica jest jednym długim bazarem, pod koniec mamy natomiast restuaracje i puby. Przeczytałem, że słynie ona z robaków, świerszczy itd., które można zjeść na kolację. Ale póki co żadnych nie widziałem, może byłem za wcześnie.

Postanowiłem, że jak już jestem tutaj, to nie będę wracał zawiedziony do domu, a coś wreszcie zobaczę. Świątynie narazie sobie odpuszczam, ale obok jest spore Chinatown. Ruszyłem nie tracąc już ani jednej minuty. Musiałem przejść tylko 1-2km, więc spokojnie.

Wszędzie pełno policji. Niektóre drogi zamknięte i każą mi iść bocznymi. Wreszcie docieram do miejsca, które jest całkowicie zablokowane przez służby ochrony rodziny królewskiej. Gdy tylko wyjąłem aparat by zrobić zdjęcie podbiegł do mnie policjant i nie kryjąc oburzenia mówi "no photo". Pytałem innych o co chodzi. Okazało się, że księżniczka opuszcza pałac. Wyszła z domu pod baldachimem, wsiadła do limuzyny i po 30 sekundach wszyscy odjechali i ulica wróciła do normy.


Kilku idących ochroniarzy.

Chinatown w Bangkoku jest bardzo duże, zwiedziłem pewnie tylko małą część, mimo że poświęciłem bardzo dużo czasu. Przeszedłem przez wiele targów. Znowu poczułem klimat Chin, a przecież jestem tak daleko. Na ulicy zjadłem kiełbasę sprzedawaną przez Taja (15 THB). Smak podobny do polskiej, grilowanej kiełbasy. Dostałem też warzywa: plastry imbiru (ktoś to je?), sałatę pekińską oraz jedną papryczkę chili. Próbowanie tej ostatniej nie było najmądrzejszym pomysłem :D Piekło mnie wszystko przez kolejne 20 minut, a tylko lekko ugryzłem :P


Kiełbaski

Wszedłem w jeden długi bazar, ciągnący się może przez kilometr, może dwa. Choć bardzo wąski, oferuje ogrom produktów. Ja zdobyłem "chleb chiński". A przynajmniej pan sprzedający mi tak wmawiał. Smakował jak murzynek z dodakiem sezamu i orzechów, ale nie miał też taki kwaskowy posmak. Bardzo mi smakowało, to taki deser bardziej - 30 THB za większy kawałek, 20 za mniejszy.


Chiński chleb

Spotkała mnie tutaj próba oszustwa, o której wcześniej nie słyszałem. Podeszła do mnie para Arabów. Mężczyzna zapytał czy znam może tutaj arabską restaurację w pobliżu. To było tylko po to by zacząć rozmowę.
- Ok dzięki, a tak przy okazji to skąd jesteś?
- Polska
- Wow, to bardzo daleko. Pewnie wasze pieniądze bardzo fajnie wyglądają. Mógłbyś pokazać mojej siostrze polskie pieniądze, ona nigdy ich nie widziała.
Zapaliła mi się od razu lampka bezpieczeństwa i sobie poszedłem.

Na spotkanie z CouchSurferem umówiłem się dopiero na 19, więc mam jeszcze dużo czasu. Spróbuję masażu tajskiego! Tyle, że kręcąc się tutaj po okolicy nie widziałem żadnej takiej usługi. Ale przypomniałem sobie, że szukając wczoraj hostelu na złej drodze widziałem jeden obok drugiego. Byłem i tak na stacji metra, więc problemem nie było dostanie się w tamto miejsce.
Na tej ulicy miałem ogromny wybór, wszedłem do pierwszego, który wydawał się wporządku. Cena wszędzie ta sama. Masaż tajski - 200 THB.
Miejsce wyglądało bardzo ładnie.


Tutaj wykonywany jest masaż stópek, na piętrze całego ciała.

Najpierw pani zaprowadziła mnie do pewnego typu łazienki, gdzie obmyła moje brudne, śmierdzące stópki :P Następnie zaprowadzony zostałem na 2 piętro, na ziemi leżały materace oddzielone zasłonami. Dostałem ubranko, w które miałem się przebrać. Spodnie XXXXL i koszulka podobnego rozmiaru.

Masaż tajski jest bardzo mocny, sliny. Pani Tajka mimo że nie najmłodsza to przynajmniej widać było że miała dobrą wiedzę i doświadczenie. Ależ mnie ponaciagała, wyginając wszystkie kończyny. Czasem gdy tak naciskała na wszystko bałem się, że za chwilę mi coś złamie. W tle leciała muzyka odprężająca, gdy tylko zamknąłem oczy od razu zasypiałem na chwilkę :D

Gdy po masażu zszedłem na parter czekała na mnie herbata, było tez WiFi, sprawdziłem kilka rzeczy i musiałem lecieć na spotkanie z Sebastianem.

Umówiliśmy się na stacji metra przy wyjściu numer 1. Przybył na czas i ruszyliśmy na jakies piwo. Dzisiaj dowiedziałem się, że ulica Sukhumvit jest popularna jeśli chodzi o nocne życie. Tuż obok stacji metra jest mała uliczka "Cowboy" z czerwonymi latarniami i półnagimi kobietami. Jest bardzo krótka w porównaniu do tego co widziałem w Pattaya, gdzie całe miasto tak wyglądało.


Uliczka Cowboy

Szukaliśmy pubów, gdzie można byłoby usiąść i pogadać, bez setek pań wokół. Zmęczeni chodzeniem weszliśmy do pierwszego lepszego, który nie świecił czerwonymi neonami. Mimo, że zdązyliśmy na happy hour (8 minut do końca) to piwo i tak bardzo drogie. 90 THB za jednego małego browara. Póki co nie wiem, gdzie ten Bangkok jest tani. Ceny alkoholu jak wszędzie, jedzenie również. Jedynie te noclegi są nieco tańsze.
Było tutaj WiFi, sprawdziliśmy, gdzie możemy pójść w następnej kolejności. Okazało się, że źle szukaliśmy i to nie była w cale ulica Sukhumvit.

Po opuszczeniu pubu poszliśmy do 7/11, gdzie zdobyliśmy alkohol trochę taniej i z piwem w ręku kierowaliśmy się w poszukawaniu taniego Charliego (Cheap Charlie).

Gdy zgłodnieliśmy czekało na nas akurat jedzenie uliczne. Spróbowałem jednego udka kurczaka za 20 THB, ale było zimne, toteż odechciało mi się kolejnych. Naprzeciw pan sprzedawał dania z woka. Sebastian zamówił omleta z ryżem, a ja słynne Pad Thai, z kurczakiem bo nie mogłem się dogadać ze sprzedawcą :D

Ogromnie mi smakowało, chyba póki co chyba najlepsze danie jakie jadłem w Azji, a było tego trochę. Makaron płaski, którego się tutaj nie spodziewałem. Smaków nie potrafię opisywać, więc po prostu powiem, że polecam i dzisiaj zjem to samo na obiad, tym razem możliwe z owocami morza.


Pad thai z kurczakiem.

Znaleźliśmy Cheap Charliego, piwa owszem nieco tańsze - 70 THB. Ale jak w całym Bangkoku jest to cena za małą butelkę.

Spędziłem naprawdę bardzo przyjemny wieczór z Sebastianem. Całe nasze spotkanie to była wieka wyprawa do Cheap Charlie :D Dużo pogadaliśmy o Azji, bo on podróżuje już od stycznia, a wraca dopiero po nowym roku :P Podzieliłem się kilkoma wskazówkami dotyczącymi Hongkongu. Będę naprawdę bardzo miło wspominał ten wieczór.


Tani Charlie to tylko miejsce na zewnątrz.

Przepraszam za opóźnienie, ale Bangkok bez małej imprezy to nie Bangkok, a gdy wróciłem już padałem :P Dziś już powinno być normalnie. Muszę zacząć oszczędzać kasę, bo zostało mi tylko 1300 bathów na całe 2 dni, a wejście do Grand Palace, gdzie idę jutro to aż 400 THB. Najwyżej wymienię HKD, które jeszcze gdzieś mam.

Więcej fotek z otaczającego mnie krajobrazu na Picasie.Dzień 16: Odpoczynek w Bangkoku

Wreszcie odpocząłem od zwiedzania, biegania po mieście i denerwowania się na nieprzyjeżdżające autobusy. Dzisiaj odpocząłem od tego wszystkiego. Poznałem moich współlokatorów, z którymi poszedłem na miasto oraz do parku, gdzie dopadła nas burza i ulewa. Nie zwiedziłem dziś nic konkretnego poza lokalnymi targami, ale potrzebne jest takie doładowanie baterii.

Tuż przed snem trochę porozmawialiśmy z kolegami z pokoju. Trochę się poznaliśmy, dowiedzieliśmy się czegoś o sobie nawzajem. Gdy rano się obudziłem (12:00), do pokoju wchodził nowy współlokator, z Niemczech. Przywitał się i wszyscy (poza jednym, który wyszedł rano), zaczęliśmy gadać. Zdecydowaliśmy, że trzeba zjeść śniadanie. Dwóch z nas bardzo dobrze znało okolicę i zaproponowali, wspólne śniadanie na pobliskim targu.

Zanim się zebraliśmy była już 13. Myślę, że targ nie ma nazwy, jest to raczej zwykły, których jest tysiące w całym Bangkoku, ale bardzo mi się podobał. Pełno stoisk z tanim jedzeniem ulicznym. Smażone ryby, ośmiorniczki czy różnego rodzaju mięso było na prawie każdym stoisku. Większość jedzenia to dania ostre, na które trzeba uważać :D Kolega z Hongkongu mówi, że przyprowadził tutaj Polaka, który kilka nocy temu spał nawet na tym samym łóżku co ja - chłopak również płakał i krztusił się :D


Ryba z chili.

Ja zamówiłem z kilku stoisk smażonego kurczaka, gotowaną wołowinę i warzywa. Wszystko było zapakowane w woreczki "take-away", ale my zjedliśmy na miejscu. Mieliśmy super rozmowę o podróżach, couchsurfingu. Ja dowiedziałem się też wiele o Bangkoku, czego się nie powinno robić (trzeba uważać, żeby nie zhańbić wizerunku króla, który jest prawie wszędzie, nawet na monetach i banknotach).


Moje śniadanie wybrałem stąd.


Moje danie

Po posiłku rozstaliśmy się a ja ze świeżym kolegą poszliśmy do pobliskiego parku. Pokręciliśmy się po okolicy. Gdy właśnie miałem ruszać dalej, już sam tym razem, nad Bangkokiem pojawiły się ciemne chmury. Okrążyliśmy jezioro i skierowaliśmy się z powrotem do hostelu, pod koniec idąc w deszczu.


Ciemne chmury nad Bangkokiem.

Spróbowałem darmowych lodów oferowanych przez hostel. Każdy się cieszył, bo wreszcie po tygodniu zmienili truskawkę na smak czekoladowy :P Ojciec właścicielki ma jakaś bardzo słynną lodziarnię w Bangkoku, stąd częsta świeża dostawa. Bardzo smaczne :P

Po deserze czas na drzemkę i tak nie ma co robić na zewnątrz bo pada deszcz. Krótka drzemka nieco się przedłużyła i trwała ponad 3 godziny :P Przed 19 obudziłem się w sam raz na kolację. Wyszedłem ponownie z kolegą z Niemiec, z którym zwiedzałem park :D

W nocy targ, na którym byliśmy rano działa tylko do popołudnia. Ale tuż obok jest kolejny, działający właściwie tylko w nocy. Po drodze znaleźliśmy kilka miejsc, oferujących jedzenie uliczne. Sam targ był raczej miejscem uzupełniania zapasów przez mieszkańców Bangkoku. Kolega był bardzo głodny, ruszyliśmy z powrotem do miejsc, które mijaliśmy. Po jego posiłku rozstaliśmy się, ja wróciłem na targ, a później miałem kontynuować moją nocną wycieczkę po mieście.


Siedzieliśmy tuż obok prawdziwej szafy grającej.

Zwiedziłem cały targ. Byłem zaskoczony ile rodzajów ryżu istnieje, zawsze myślałem że ryż jest jeden. A tutaj 30 wielkich worków i w każdym co innego :D Ryż biały, ryż szary, ryż okrągły i ryż mały, brązowy.


Ryż

W zależności od miejsca, sprzedawano różne produkty. Była strefa z owocami, gdzie wreszcie spróbowałem rambutana (po polski jagodzian rambutan). Podszedłem do pani i spytałem co to jest. Mimo bariery językowej liczyłem na jakieś wyjaśnienie. Dowiedziałem się tylko, że to na pewno owoc. Dostałem gratis całego rambutana. Chciałem zapłacić za ten podarunek kupując kilka sztuk, ale pani sprzedawała powyżej 1/2 kg, a ja 15 owoców nie potrzebowałem :D
Owoc ma bardzo mocną, ale łatwą do zerwania skorupę. W środku jest biały miąższ z pestką w samym środku.


Jagodzian rambutan

Zaczęło znowu kropić. Musiałem się pospieszyć, jeśli chciałem zjeść dzisiaj kolację. 10 małych pączusiów: słodkie ciasto z sezamem, ale to na przekąskę w hostelu.

A teraz smażone ośmiorniczki, które bardzo chciałem spróbować. Mięso dosyć gumiaste, ale niczego innego nie mogłem się spodziewać. Polane ostrym sosem, jakby inaczej :P Po drodze do hostelu (wracałem, bo zapowiadało się na burzę) widziałem też smażone żaby, ale to byłoby dla mnie za dużo :D


Ośmiorniczki.

Na kolejnym stoisku kupiłem smażonego kurczaka, kawałki mięsa i grzyby, za wszystko zapłaciłem 45 bathów. Brakowało ryżu i jakiejś sałatki do porządnego posiłku, ale nie było już na to czasu, gdyż deszcz z każdą minutą przybierał na sile.


Smażalnia wszystkiego.

Gdy tylko odszedłem ze stoiska podszedł do mnie młodszy pan, próbował zagadać po angielsku. Ale ja nic nie rozumiałem z jego akcentu. Żegnając się, przyjacielsko mnie dotknął po ramieniu i poszedł. Zawsze po spotkaniu z nieznajomym, gdy ktoś mnie dotknie robię takie odruch - sprawdzam czy mam wszystko: portfel, paszport, telefon, aparat. Ależ się wystraszyłem gdy poczułem, że nie mam portfela. Okazało się, że trzymam go w ręce :mrgreen: Ale przez 3 sekundy moje ciśnienie gwałtownie wzrosło :D Szczególnie, że widział jak płacę grubą kasą za to mięsko.

W hostelu spożywając kolację poznałem Holenderkę. Dużo porozmawialiśmy o jej kraju, który miałem przyjemność odwiedzić podwójnie. Podróżowała przez cały miesiąc po Tajlandii, poleciła mi kilka dobrych miejsc na południu, które pewnie odwiedzę pewnego razu. Bo mimo, że nachalni sprzedawcy odpychają od tego kraju to jest w nim coś do czego chce się wracać i co sprawia, że ta kultura jest tak interesująca.

A i taka mała porada, bo ostatnio zapomniałem. Nie trzeba tutaj używać żadnych adapterów do prądu. Polskie wtyczki wchodzą i działają.

Taki dzień odpoczynku, dobrze mi zrobił. Z drugiej strony zobaczyłem kilka ciekawych miejsc i poznałem bardzo interesujących ludzi. Myślę, że przez to moje wyobrażenie o tym miejscu uległo zdecydowanej poprawie.

Dużo fotek z targu naPicasie.Dzień 17: Świątynie w Bangkoku

Ten piękny, słoneczny dzień spędziłem na zwiedzaniu stolicy Tajlandii. Mimo że niezbyt mnie to interesuje, nie mogłem pominąć świątyń. Są najpopularniejszymi atrakcjami wśród turystów (obok Soi Cowboy i Patpongów rzecz jasna :D). Podstępem przejechałem się tuktukiem, a wieczorem zwiedziłem największy na świecie weekendowy targ.

Dzisiaj słońce ogromnie grzało, według prognozy pogody było aż 38 stopni, a chmury dopiero pojawiły się po południu. Upał nie do wytrzymania, lało się ze mnie cały czas. Słońce aż parzyło, a głowa bolała z gorąca. Ale to i tak lepiej niż jakby miało padać.

Zwiedzanie rozpocząłem od parku Lumpini, zlokalizowanego w samym centrum miasta. Na miejscu możemy pobiegać rano lub wynająć rower, ale z niego można korzystać tylko do 15:00. Jest to też wypożyczalnia rowerków wodnych. Widziałem napis 20 THB, ale nie jestem pewien czy o to chodziło. Na pewno nie jest to jakiś ogromny koszt.


Rowery wodne.

W parku jest bardzo dużo waranów (przypominam, w samym centrum miasta!). Okupują one okolice stawów, które tam znajdziemy. Tym razem, byłem trochę pewniejszy siebie, bo znałem już te zwierzęta. Podchodziłem bliżej, robiłem zdjęcia. Zaskoczyło mnie, gdy gad zaczął wspinać się na drzewo! Spotkać je można w całym parku.


Waran

Zjadłem śniadanie na ławce w parku. Była to zapakowana drożdżówka, którą kupiłem poprzedniego dnia na targu. Ciasto jakby niedopieczone, nie wiem czy tak miało być.

Zbliżało się południe, musiałem jak najszybciej ruszyć w kierunku świątyń. Bo mimo, że one są otwarte do późnych godzin to targ, do którego idę wieczorem działa tylko do 18. Muszę się więc sprężyć. Przejechałem metrem te 2-3 stacje metra. Znowu byłem w tym samym miejscu co kilka dni temu. Tym razem jadę do "Wat Pho", najpopularniejszej świątyni w Bangkoku. W informacji turystycznej pani poleciła mi autobus 53, który miał być naprzeciw KFC.


Metro

Żadnego KFC w tej dzielnicy nie ma, więc nikt nie wiedział o co chodzi. Ale poznałem młodego Taja, który pomógł mi znaleźć przystanek, a później zaproponował żebym jechał tym samym autobusem co on. Ten będzie na pewno poprawny.

Po 30 minutach byłem prawie na miejscu. Prawie, bo musiałem przejść przez słynne pole zieleni za pałacem królewskim. Co do "Grand Palace" niestety ze względu na ogromne koszty wejścia, skrajne opinie ludzi i mało czasu rezygnuję z tej atrakcji.


Wszędzie blisko pałacu jacyś koczownicy

Gdy ubierałem się przed wejściem do świątyni Pho cała japońska rodzina zrobiła sobie ze mną zdjęcia :D Co do ubioru to wydaje mi się, że nie jest wymagany żadne specjalny strój. Ale uważam, że nie wypada wchodzić w krótkich spodenkach i klapkach do miejsca, gdzie ludzie chodzą się modlić. 5 minut po tym jak założyłem długie spodnie (na krótkie spodenki zresztą :P) i koszulę z długimi rękawami, byłem cały mokry. Wejście do zespołu świątyń kosztuje 100 THB, dodatkowo dostajemy darmową butelkę wody (ale to jest wartość może 5 bathów).

Zwiedzałem cały zespół świątyń po kolei. Zobaczyłem wiele pomników Buddy. Podsłuchując przewodników dowiedziałem się bardzo dużo o tym miejscu :P Każdy Budda należy do jednej rodziny, która go ufundowała. Dlatego różnią się oni wyglądem. Myślę że łącznie są tam setki pomników.


Wnętrze jednej świątyni

Ale jest jedna najważniejsza - Odpoczywający Budda, główna atrakcja świątyni. Skąpo ubrane kobiety muszą ubrać dostępny szlafrok, wszyscy z kolei ściągają buty. Obok tej świątyni odbieramy tę darmową wodę. Jest to mała 350ml butelka, ja ze względu na pogodę wypiłem ją od razu, jednym łykiem. Mała, ale warto, bo zimna :D

Nie spodziewałem się, tak ogromnego posągu! Na zdjęciach wygląda jak niewielki. To dlatego, że Odpoczywający Budda zajmuje cały budynek i zdjęcie technicznie da się robić tylko z jednego miejsca, spod stóp. Zrobił na mnie wrażenie, nie ukrywam. Nie oczekiwałem nic specjalnego, a poczułem miłe zaskoczenie.


Budda odpoczywa

Dookoła znajdują się małe wieżyczki buddyjskie. Niestety nie wiem dlaczego je zbudowano, jeżeli ktoś zna wyjaśnienie proszę o komentarz ;)

Kolejną świątynią, którą zobaczyłem była pobliska Wat Arun. Znajduje się ona jednak po drugiej stronie rzeki, więc konieczne jest skorzystanie z przeprawy promowej. Spacer do przystani z Wat Pho to może 5 minut, podobnie po drugiej stronie do Wat Arun. Najlepszy jest koszt - 3 THB :D Ale sama przeprawa trwa tyle ile kosztuje, po 30 sekundach jesteśmy po drugiej stronie.


Kasa biletowa

Na rzece można też skorzystać z taksówek czy małych rejsów. Koleżanka z Holandii opowiadała, że przepłynęła bardzo długi kawał rzeki tylko za 15 THB.

Po drodze kupiłem sobie domowego hamburgera za 20 THB. Mięso było tylko dla pokazu, z przodu bułki :P Ale i tak warte swojej ceny, bo sama buła była naprawdę duża. Sos oczywiście ostry, bo to Azja.

Tutaj wejście kosztuje 50 THB. Podobnie jak Andi mimo upału wspiąłem się na sam szczyt. Wygląda łatwiej niż faktycznie jest :D Schody prawie pionowe, właściwie różnicy by nie było, jakby tam była drabina. Przepiękny widok na samej górze, możemy obejść cały taras dookoła.


Na górze

Wróciłem promem za tę samą cenę. Byłem już prawie bez wolnej kasy. Po znaczy odłożyłem 200 na jutrzejszy powrót na lotnisko (jadę autobusem i metrem, łącznie 50-80 THB, ale nigdy nie wiadomo, wolę być zabezpieczony), na koszulkę, jedzonko itd. W skrócie nie stać mnie, żeby jechać tuktukiem gdziekolwiek. Tylko autobusy i nogi wchodziły w grę. Ale nie mogłem olać tuktuków, to jest popularna atrakcja :D


Przystań promowa

Przypomniałem sobie o tych oszustwach tuktukowych i postanowiłem je wykorzystać. Po raz ostatni byłem w turystycznych miejscach, więc musiłem to zrobić teraz. Zacząłem się kręcić z mapką koło tuktuków. Zaczęło się zagadywanie. oferty typu 100 olałem i szedłem dalej. W końcu trafiłem na pana, który miło się przedstawia, pyta skąd jestem itd. Bingo! Tego szukałem! Zaczyna mi wmawiać że targ kwiatowy, do którego zmierzam (ok. 1 km) jest zamknięty dzisiaj.
- Oj to bardzo niedobrze, jutro wyjeżdżam a chciałbym coś zobaczyć jeszcze. Gdzie powinienem pójść?
- Hmm, mam dla Ciebie propozycję. Może chciałbyś popływać sobie łódką?
- A ile to kosztuje
- 1200 THB
- Cena wydaje się w porządku, ale musiałbym skorzystać z bankomantu. Najpierw jednach chciałbym zobaczyć za co będę płacił. Gdzie to jest?
- W przystani promowej, 500 metrów stąd. Zabiorę Cię tuktukiem za 10 bathów.
- Nie wiem (zaczynam odchodzić).
- Dobrze, 5 THB.
- A co jesli mi się nie spodoba, nie powie mi pan, żebym płacił 100 za tuktuka?
- Nie, 5 jest ok.


W tuktuku

Wsiadłem i cieszyłem się co prawda dosyć krótką, ale jednak jazdą tuktukiem. Dałem mu 4, bo tyle miałem w drobnych i powiedział, że ok. W przystani nie było zdjęć, o które pytałem więc miło odpowiedziałem, że nie będę ryzykował, bo to dużo pieniędzy i poszedłem. Sprzedawcy wycieczek, a raczej oszuści jacyś niemili, ale pan tuktukowiec powiedział, że nie ma problemu i życzył mi miłego dnia ;) Przynajmniej byłem 500m bliżej targu :P

Targ kwiatowy nie był tak duży jak myślałem. Ale dwie strony były wypełnione kwiatami i bardzo ładnie się to prezentowało. Nie wiem tylko dlaczego w jednym miejscu wszyscy próbują sprzedać to samo. Konkurencja między sprzedawcami była ogromna, a każda bransoletka wykonana z płatków kwiatów wyglądała identycznie. Rozbawiła mnie dziewczyna, która robiła "biżuterię" jak robot, obok trzymała Galaxy S3 i jednym palcem co kilka sekund przewijała facebooka w dół. Możliwe, że będzie film z wyprawy to na pewno dołączę to nagranie.


Napój z torebki, bardzo popularny tutaj.

Z targu kwiatowego do najbliższej stacji metra miałem 1-2 km. Znowu musiałem przejść przez Chinatown. Tym razem zdecydowałem się wybrać taką drogę, by zobaczyć zwyczajne życie mieszkańców tej części Bangkoku. Wiele razy się zgubiłem w tych małych, krętych dróżkach. Ja ani po mandaryńsku, ani po tajsku nie mówię :P Raz nawet cała rodzina wyszła z domu, by mi pomóc trafić na główną drogę.


Targ kwiatowy, jeden taki bukiet róż 80 THB

Prawie każdy w Bangkoku, Singapurze podkładał coś do nosa i wąchał. Myślałem, że to na katar. Okazało się, że to środek na bazie eukaliptusa i innych roślin, który oczyszcza nos. Bardzo przyjemnie się po tym oddycha! Zdobyłem wreszcie jedną tubkę za 18 THB w 7/11. I od razu się od tego uzależniłem :D Kupiłem właśnie za ostatnie bathy na lotnisku 2 tubki na zapas, mimo że to wystarcza na bardzo długo. :P

Ze stacji metra, do której dotarłem prowadzony przez chińskiego Taja, pojechałem na samą północ - należy jechać do stacji Kamphaengpecth Station (MRT). Chatuchak Market jest największym targiem na świecie działającym weekendowo. Oferuje on produkty wszystkiej maści. Jest tam na pewno to czego moglibyśmy potrzebować. Zwierzęta, jedzenie, ubrania, elektronika, perfumy, wyposażenie domu i wiele innych! Ale myślałem, że jak na największy na świecie weekendowy będzie większy, co nie znaczy że zobaczyłem wszystkie stoiska.