Fly4free.pl

W okolicy 13 nieco przedwcześnie zakończyliśmy zwiedzanie Miami Beach i ruszyliśmy ponownie na lotnisko. Tym razem stanowiska odpraw BA były czynne i ustawiliśmy się w okolicy okienka dla statusowców, bo tam nie było kolejki. Przechodziła jakaś pani z kartkami papieru i wyglądała jak "superwizor" więc zapytałem o naszą walizkę. Pani poszła sprawdzić do biura i nagle słyszymy turkotanie kółek. Wyjeżdża z za zakrętu naszą walizką. Do dzisiaj nie wiem jak to się stało, że jej nie dostarczyli od razu, bo na walizce była wielka naklejka z moim imieniem i nazwiskiem, czyli to nie był problem z identyfikacją. Co śmieszniejsze pani z BA po prostu dała mi walizkę. Żadnego podpisu, nic. Po powrocie do kraju jak wysyłałem papiery do ubezpieczalni to status był nadal gotowa do doręczenia i gdybym chciał przycebulić to mógłbym cisnąć BA o zgubienie. Przy czym to mógł być grubszy błąd, bo ubezpieczalnia wymagała potwierdzenia daty odbioru walizki. Na szczęście moje oświadczenie im wystarczyło.

Po powrocie do pokoju i przegrupowaniu gratów zrobiło się późne popołudnie. Chcieliśmy poplażować, ale trochę późno było żeby w godzinach szczytu przebijać się do Miami Beach więc wybraliśmy Homestead Bayfront Park za miastem na południu. Z naszej miejscówki było dość blisko. Jest to w zasadzie jeziorko zasilane wodą z morza. Są bary i infrastruktura, duża plaża z ratownikiem. Natomiast turystów nie było wcale, sami miejscowi. Nawet trafiliśmy na jakiś chrzest:

Woda nie była najcieplejsza i jakoś wybitnie przejrzysta ale córka miała 2 godzinki zabawy na brzegu, a my się nieco zregenerowaliśmy przed jutrzejszym trudniejszym dniem.
Po powrocie poszukaliśmy na naszej liście knajpek w cywilizowanej cenie czegoś w naszej okolicy i padło na lokalną sieć pizzerii. Wieczorem jak zwykle szybka wizyta w okolicznym Walmarcie w celu zrobienia zakupów na śniadanie. Przez pierwsze dwa dni jedliśmy sandwiche do odgrzania w mikrofali, ale już się zorientowaliśmy, że warzyw tutaj nie będzie i dlatego na kolejne śniadania przeszliśmy na sałatki.

Dzień 3:
Wyprawa na Key West. Wstajemy dość wcześniej, pogoda zapowiada się rewelacyjna. Szybkie śniadanie i w drogę bo przed nami 3 godzinki w samochodzie. Po drodze drobny postój na tankowanie i przy okazji odkryliśmy świetne miejsce na lunch czyli sieć stacji RaceTrack. Wielki wybór kawy z ekspresu ciśnieniowego, a nie przelewowego. Do tego pizza slice za 2,99$ + drugi kawałek za 1$. Szeroki wybór, hot dogów, corn dogów, meksykańskich przekąsek, burgerów, lody z automatu i setki paskudnych kolorowych napojów.

Wycieczkę na obserwowanie delfinów i snoorkling mieliśmy o 13.30 a byliśmy na miejscu przed południem, więc na spokojnie pozwiedzaliśmy miasto:



Ten srebrny SUV w tle to nasz, ale o tym więcej napiszę później






























Oczywiście na Florydzie dość problematyczne okazało się korzystanie z parkometrów. O ile przed wyjazdem przeczytałem, że nie ma problemu z płaceniem w parkometrze to fizycznie działający parkometr był tylko na Miami Beach na dużym parkingu z dostępem do plaży i na Key West. Tymczasem wszędzie indziej można było opłacić parking apką. Tylko, że w sklepie google wyświetlał się komunikat, że nie da się pobrać apki dla mojej lokalizacji. Na razie jakoś udawało się płacić przez stronę www. Już teraz nie pamiętam, czy przy skąpiłem, czy nie dało się kupić dłużej, ale podczas zwiedzania dziewczyny wracały spokojnie na nabrzeże, a ja dość szybko bo kończył się parking.
Jeszcze wcześniej jak to z dziećmi, pytasz chcesz siku - "nie". Mija 20 minut "siku". W większości miejsc nie było problemów z toaletami, ale w uliczkach Key West były luksusowe domki jednorodzinne i zero sklepów/knajp/barów/restauracji. Na szczęście udało się dojść do Subwaya. Mieliśmy jeszcze nieco czasu więc poszliśmy na rum punch i frytki do małego lokalnego baru.

W ten sposób dotarliśmy do głównego punktu programu czyli wyprawy na snoorkling i obserwację delfinów. Wybraliśmy firmę Fury Adventures i śmiało mogę polecić. Wycieczka trwała ok 2,5-3h i w cenie były napoje, również alkoholowe (ale osoby które wchodziły do wody dopiero na powrocie). W podobnym czasie ruszało kilka wycieczek. Każdy w kasie dostał karty w odpowiednim kolorze i po kolei przychodzili kapitanowie i zabierali swoje grupy. My mieliśmy 3 kapitanki. Na łodzi można dowiedzieliśmy się, że temperatura wody będzie ok 17 stopni. Kurczę nie po to człowiek uciekał od Bałtyku, żeby kąpać się w wodzie o takiej temperaturze, ale na szczęście na łodzi można było wypożyczyć piankę za 10$. Szczerze mówiąc to było świetnie wydane 30$, bo swobodnie daliśmy radę 20-30 minut w wodzie.


Kilka łodzi firmy Fury



I ruszamy





Tutaj jest jeden z najdroższych hoteli. Stoi na palach dość daleko od lądu. Nie pamiętam wszystkich szczegółów, bo na łodzi jest spory hałas i nie wszystko słyszę co kapitanka opowiada.

Baza wojskowa

Pojawiają się pierwsze delfiny



















Mniej więcej w tym momencie była przerwa na snoorkling. Sama rafa na Key West szału nie robi. Wręcz bym powiedział, że jest kiepska. Później w innym etapie podróży dowiemy się, że oni dopiero pracują nad jej odbudową.

Kolejne zdjęcia delfinów są na powrocie do portu. W sumie okazało się to niespodzianką i miłym dodatkiem. Trafiła się nam rodzina 3 delfinów, które lubiły się powygłupiać