Fly4free.pl

W lewym górym rogu widać lodowiec:







I widok na Ushuaia i lotnisko:



Idę po śniegu do samego lodowca:











Jest pięknie. Kanał Beagle i po drugiej stronie Chile:





i zdjęcia z końca szlaku:









Schodzę, łapię taksówkę, ostatnie piwo i czas iść na statek.I dużo i mało. Przez 10 dni masz wszystko wliczone i nie musisz wydawać ani grosza na statku.
Zresztą co roku rejsy są coraz droższe. 5 lat temu można było popłynąć za połowę tego, a za 5 lat pewnie za 2x tyle.

Na setkę krajów, jakie widziałem to Antarktyda jest 5 długości przed każdym innym.-- 01 Sie 2018 18:07 --

czytałeś na innym to nie czytaj tutaj ;)
wyłączności chyba nie ma.

-- 01 Sie 2018 21:15 --

Czas pożegnać się z lądem. Jeszcze obowiązkowe zdjęcie z fin del mundo:



I to nasz statek:



W porcie jeszcze dorwałem kingfishera :)



Na boarding przyszedłem 10 minut przed czasem i okazał się to świetny wybór, bo łóżka nie były podpisane. Zająłem więc dolne i za chwilę przyszła reszta – Anglik na oko w moim wieku, Holender koło 50-tki i Argentyńczyk koło 70-tki. Zaprosili niedługo wszystkich do lounge i powiedzieli o najważniejszych rzeczach. Czekaliśmy jeszcze pół godziny na spóźnialskich samolotem i niestety wypłynęliśmy już jak się ściemniało. Ja miałem takiego stresa, że nie zdążę, a tu czekali na spóźnialskich.

A to jedyne zdjęcie z Kanału Beagle, jakie udało mi się zrobić:



Przez późniejsze wypłynięcie niestety nici z oglądania kanału...

Nie miałem dotąd choroby morskiej, więc olałem wszelaką profilaktykę. O północy wypłynęliśmy na cieśninę Drake'a, ale jak spałem to było ok. Jak wstałem o 7 to zaczęły się problemy. Prądy morskie są mega, fale sięgają do kilkunastu metrów, a statkiem tak buja, że masakra. Zjadłem śniadanie, ale zaraz je oddałem.

O 10 przyszła lekarz i dała mi jakiś plaster za ucho i powiedziała, że za 3-4h zacznie pomagać i będzie działać 3 dni. Poszedłem spać i lepiej mi się zrobiło. Wstałem na lunch, którego trochę zjadłem i znowu oddałem . Potem znowu poszedłem spać i mi się lepiej zrobiło. Przed kolacją jeszcze przeczyściłem żołądek i po kolacji sporo siedziałem by mi się ułożyło trochę.
Na szczęście kolacji już nie oddałem i zrobiło mi się lepiej.

Także drugi dzień to był mega hardkor. Zresztą nie tylko dla mnie, bo na posiłkach pojawiało się może z połowę ze 110 gości.
Kapitan zbaczał z kursu i płynął pod fale by udało się rozdać talerze na lunchu i kolacji.
Mega podziwiam załogę, która pracowała w kuchni, full szacun.

Poszedłem też na prelekcje o pingwinach i wielorybach. Postałem też trochę na mostku i z innymi zapaleńcami próbowaliśmy robić zdjęcia ptakom. Tak minęło przejście przez cieśninę Drake'a.
Następnego dnia rano mieliśmy już ujrzeć Antarktydę...W nocy jak wpływaliśmy do cieśniny Gerlache to sporo trzęsło. Obudziłem się 6.30 na wschód słońca i jak stanąłem o 7 na zewnątrz to przerwałem tylko na 20 minut śniadania i oglądałem pierwsze widoki Antarktydy ze szczęką opadniętą poniżej poziomu morza.

















Wyspy i Półwysep Antarktyczny wystrzelają pionowo z wody, wszystko praktycznie pokryte śniegiem i lodowcami. To trzeba przeżyć samemu. Ocean się uspokoił i można było napawać się widokami.
Słońce ładnie świeciło i można było zobaczyć najbielszą z bieli, czyli śnieg Antarktydy.









Pojawiają się też pierwsze zwierzęta inne niż ptaki. Najpierw pingwiny:



Zaczyna być widać coraz więcej:





Albatrosy:





Biel lodowców i czerń oceanu. Ocean jest tak czarny z powodu bardzo niskiej temperatury.



Pierwszy humbak :)









Udało się złapać humbaka jak wypuszcza powietrze:





I jak nam macha :-)







Przestałem tam do południa aż wołali na obiad. Pierwsze widoki kosmiczne!

Canon 6D + 16-35/4L IS + 50/1.7 + 70-200/4L IS + extender 1.4x

@tropikey nie mam zdjęć ze środka, ale nie ma czego żałować ;-)-- 02 Sie 2018 20:26 --

Moja kajuta była ciasna, bardzo ciasna. Ledwo się mieściły walizy, musieliśmy je kłaść na oknie. Mieliśmy małe okrągłe okienko, ale i tak nie można się było do niego dostać. Łóżka miały kotary i to była jedyna prywatność. Dobrze, że nikt nie chrapał. Łazienka była za to dość spora. Generalnie przychodziło tam się tylko spać. Lounge był spory i tam większość osób przesiadywała. Był tam bar, darmowa kawa/herbata i można było wyjść na zewnątrz. Oprócz oczywiście przejścia przez cieśninę Drake'a, bo wtedy drzwi były zamknięte z powodu zbyt dużych fal.

-- 02 Sie 2018 21:53 --

Po lunchu szybko wbiegam na górę na dalsze widoki. Wpływamy do Wilhelmina Bay.
Teoretycznie dzisiaj rano powinniśmy już dotknąć lądu, ale przez fatalną pogodę na cieśninie Drake'a sporo zwolniliśmy i nie dotarliśmy na czas.
W zamian mamy przedpołudniowy rejs Gerlache Strait i popołudniowy Wilhelmina Bay. Z perspektywy czasu, to chyba najładniejsza część, może dlatego, że pierwsza...

W Wilhelmina Bay jesteśmy sporo bliżej lądu.